 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E: 1991/3606
K: 1991/6143
T: 04.04.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Şahide ve Fatma arasındaki tenkis davasının yapılan muhakemesi sonunda, davanın reddine dair verilen hüküm davacı tarafından temyiz edilmekle; evrak okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : 1 - Kanunda öngörülen (MK. 457) haller oluştuğunda muris ölüme bağlı tasarruf ile mafhuz hisseli mirasçılarını mirastan ıskat edebilir. Miras hakkında ıskatın muteber olması için müteveffa tarafından ıskatı amir olan tasarrufta sebebin beyan edilmiş olması lazımdır. Iskat edilen kimse tarafından itiraz vukuunda bu beyanın doğru olduğunu isbat külfeti ıskattan müstefil olan mirasçıya veya lehine vasiyet yapılan kimseye aittir. Bu beyana ikame edilmemiş veya ıskatın sebebi beyan olunmamış ise müteveffanın arzuları, ıskatın sebebi hakkında aşikar hatanın neticesi olmadıkça tasarruf nisabı miktarınca nifaz olunur (MK. 459). Iskat iradesinin ölüme bağlı tasarrufta açıkça gösterilmesi gerekir. Murisin 3.7.1987 günlü vasiyetnamesinde böyle bir irade açıklaması bulunmadığı gibi, ıskat sebebi olacak bir olaydan da söz edilmemiştir. Murisin tüm mal varlığını davalıya bırakmamış olması da davalıyı iskat ettiğini göstermez. Terekenin tamamını veya şayi bir cüz'ünü almak üzere bir şahsı tayin eden her tasarruf mirasçı nasbı hükmündedir (MK. 463).
Mahfuz hisselerinin baliğ olduğu miktarı alamayan mirasçılar tasarruf nisabını tecavüz eden teberrunun tenkisini dava edebilerler (MK. 502). Davacının isteği bu çerçevede incelenerek, sonucu uyarınca hüküm oluşturulacak yerde tasarruf mirastan ıskat niteliğinde görülerek davanın reddi doğru bulunmamıştır.
2 - Kabule göre de, Medeni Kanunun yukarıda açıklanan 459. maddesi hükmü uyarınca ölüme bağlı tasarrufta ıskat sebebi açıklanmamışsa veya açıklanan ıskat sebebinin gerçekliği davalı tarafından ispatlanmamış ise tasarrufun ancak tasarruf nisabı miktarınca nifaz olunabileceğinin gözönünde tutulması da uslu ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ : Davacının temyiz itirazlarının bu sebeple kabulü ile hükmün BOZULMASINA, 4.4.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.