 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E: 1991/10034
K: 1991/439
T: 17.1.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ÖZET:Cinsel ilişki kurulamamış MK.143/2 uyarınca manevi tazminatı gerektirir.
Temyiz eden:Davacı
Gül ile Erdoğan arasındaki boşanma davasının yapılan muhakemesi sonunda tarafların boşanmalarına dair verilen hüküm davacı tarafından temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki kalan diğer temyiz itirazları yersizdir.
2-Taraflar 22.5.1989 tarihinde evlenmişlerdir. Üç ay beraber olmalarına rağmen karı koca ilişkisi içersine girememişlerdir. Davacının kız olduğu mahiyeti tartışmasız olan 16.8.1989 günlü raporla da sabittir.
Evlenmenin sosyal amacı yanında belki de daha önemli olarak nesli devam ettirme ve cinsel arzuları tatmin etme gayesi de vardır. Psikolojik nedenlerle de olsa geçen yedi aylık evlilik süresi içersinde davalının eşinin kızlığını bozamamış olması davacıyı ruhsal çöküntüye uğrattığı açıktır. Bu yönde davacıya atfı kabil bir kusurda ileri sürülüp ispatlanmamıştır. Manevi tazminata hükmedebilmek için medeni Kanunun 143/2. maddesinin aradığı şartlar oluşmuştur. O halde mahkemece tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik seviyeleri Medeni Kanunun 4. maddesinde ifadesini bulan hakkaniyet ilkesi göz önünde tutularak davacı yararına uygun miktarda manevi tazminata hükmetmek gerekirken delillerin değerlendirilmesinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün gösterilen sebeple BOZULMASINA, 17.1.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
