 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E: 1990/7540
K: 1990/11307
T: 21.11.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Yücel A. ile Nilgün A. arasındaki boşanma davasının yapılan muhakemesi sonunda tarafların boşanmalarına dair verilen hükmün velayet ve nafaka yönününden temyizen murafaa icrası suretiyle tetkiki davacı tarafından istenilmekle, gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : 1 - Dava konusu küçüğün asıl ana bakım ve şefkatine muhtaç olduğu dönemde (3 yaşında) davalı ana tarafından terkedildiği ve haklı bir neden olmaksızın davalının davete, dolayısıyla çocuk yanına dönmediği davalı tarafça temyiz edilmemek suretiyle kesinleşen boşanma kararı ile subuta ermiştir. Şimdi küçük altı yaşını tamamlamıştır ve bulunduğu ortamdan uzaklamaması onun bedeni, fikri ve ahlaki gelişmesi açısından önemlidir. Bütün bu yönler gözönünde tutulmadan velayetin davalı anaya bırakılması usul ve kanuna aykırıdır.
2 - Medeni Kanunun 144. maddesi uyarınca ancak kusuru daha ağır olmayan taraf yararına yoksulluk nafakasına hükmedilebilir. Oysa ki davalı kadının tamamen kendi kusuruna dayanarak ve Medeni Kanunun 132. maddesi uyarınca boşanmaya karar verilmiştir. Bu durumda yoksulluk nafakası isteğinin reddi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması ayrıca bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın gösterilen sebeple BOZULMASINA, 21.11.1990 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.