 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E: 1990/4393
K: 1990/7827
T: 20.08.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Gülseher ve arkadaşları ile Nimet arasındaki veraset davasının yapılan muhakemesi sonunda verilen hükmün kanun yararına bozulması Adalet Bakanlığı'nın yazısı üzerine C. Başsavcılığı tarafından istenilmekle; evrak okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Mahkemece isteğe uygun olarak muris Osman'a ait verasetin tesbitine ve bu konuda davacıya belge verilmesine ve ayrıca iştirak halindeki mülkiyetin müşterek mülkiyete çevrilmesine karar verildiği ve hükmün temyiz edilmeksizin kesinleştiği anlaşılmıştır.
Cumhuriyet başsavcılığı'nın 27.3.1990 gün ve 9 sayılı yazıları ile usul ve yasaya aykırı olan bu kararın HUMK.'nun 427/6. maddesi uyarınca kanun yararına bozulması istenmektedir.
1 - HUMK.'nun 8. maddesinde sulh hukuk mahkemesi görevine giren davalar, açık ve kesin biçimde belirtilmiştir.
İştirak halindeki mülkiyetin müşterek mülkiyete çevrilmesine ilişkin davalar bu maddede gösterilmemiştir. Öyle ise görev, asliye hukuk mahkemesine aittir. Bu yön gözönünde tutulmadan işin esasının incelenmesi yanlıştır (Y 2. HD.nin 9.7.1986 gün ve 6602/7111 sayılı 26.11.1985 gün ve 9346/9899 sayılı kararları).
2 - Medeni Kanunun 630. maddesi gereğince tüm mirasçıların muvafakatı olmadıkça miras ortaklığı hakkında tasarruf mümkün değildir. İştirak halindeki mülkiyetin müşterek mülkiyete çevrilmesi işlemi hukuki tasarruf niteliğinde olup mirasçıların tümünün bu konuda iradelerinin birleşmesi zorunludur. Bir mirasçının diğerini zorlaması mümkün değildir (Y 2. HDb nin 5.4.1977 gün ve 2586/2939 sayılı; 15.2.1982 gün ve 809/1210 sayılı kararları).
Bu yönün gözetilmemiş olması da kabul şekli bakımından bozmayı gerektirir.
SONUÇ : HUMK.'nun 427. maddesi uyarınca Cumhuriyet Başsavcılığı'nın isteğinin kabulüne ve Samsun 1. Sulh Hukuk Mahkemesi'nin 1.3.1988 gün ve 1988/32-188 sayılı olup temyiz edilmemek sureti ile kesinleşmiş bulunan kararının (iştirak halindeki mülkiyetin müşterek mülkiyete çevrilmesine ait bölümünün) kanun yararına (BOZULMASINA), 20.8.1990 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.