 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E: 1990/3804
K: 1990/5557
T: 01.06.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Erdoğan Kırıkoğlu ile Bintaş Bartın İnşaa Sanayii ve Ticaret A.Ş. Yönetim Kurulu Başkanlığı arasındaki kayyım tayini davasının yapılan muhakemesi sonunda verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Medeni Kanunun, 376. maddesinde temsil kayyımlığının 377. maddede malların idaresi kayyımlığının hangi hallerde olacağı sayılarak gösterilmiştir. Anılan maddelere göre kayyım tayininde Sulh Hukuk Mahkemesince görev verilmiştir.
TTK.nun 4. maddesinde sayılan davalar ise Ticaridir. Bu tür davalara aksine hüküm bulunmadıkça dava olunan şeyin değerine göre Asliy Hukuk ve Sulh Hukuk Mahkemeleri bakmakla vazifelidir (T.T.K.Md.5)
Sulh Hukuk Mahkemesinin Ticaret Kanununun hükümlerine tabi Anonim Şirkette organ eksikliği olduğu iddiasıyla gerekli tedbirlerin alınması bu meydana kayyım tayini istenmiştir. Sulh Mahkemesi yanlış niteleme ile Anonim Şirkete Medeni Kanunun md.377 gereğince kayyım atamıştır. Oysa Anonim Şirkette organ eksikliğinin olup olmadığı iddiasının incelenmesi var ise Hakim tarafından alınacak tedbirleri dayanağı Ticaret Kanununun 435. maddesidir. Bu davaların ticari olduğu da kuşkusuzdur. Doğrudan Asliye Hukuk Mahkemesine usulüne uygun açılmış bir davada yoktur. HUMK.nun 8. maddesinde gösterilmediğinden Sulh Hukuk Mahkemesi görevli değildir.
Ne varki görevsiz olan Sulh Mahkemesinin kararı kesinleşmiş olmakla bu yanlışlığa işaret edinilmekle yetinilmiştir.
Kayyımlığın müddeti Sulh Mahkemesince tayin olunur (M.K. md.401). Kayyımın vesayeti tayin edilmiş olduğu işlerin hitamı ile nihayet bulur (M.K. md.421). Kayyımlıkta da Asliye Mahkemesi vesayet makamıdır (M.K. md.353). Sulh Mahkemesinin kararına Asliye Mahkemesi nezdinde itiraz edilir (M.K.404). Asliye Mahkemesi şikayeti incelerken, hale icaba göre hakkında kayyımlık kararı alınan ya da aleyhine itiraz olunanı dinlemelidir. Kayyımlar Anonim Şirketin Genel Kurulunun toplanması yeni yöneticilerin seçilmelerinin sağlanması işi için seçilmiştir. Kayyımlar Sulh Mahkemesine verdikleri 4.4.1989 günlü dilekçeleri ve eki belgeler ile şirket genel kurulunun 30.3.1989 tarihinde yaptıklarını görevlerinin sona erdiğini bildirmişlerdir. Asliye 1. Hukuk Mahkemesinde 5.2.1990 gün ve 1990/9-10 sayılı gerekçe Asliye 2. Hukuk Mahkemesi 26.1.1990, 1990/10-6 sayılı temyize konu kararlarında, açıklanan yönlerin üzerinde durmamış araştırma yapılmamıştır. Eksik inceleme ile kurulan kararlar usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ : Açıklanan nedenlerle yerinde olan temyiz itirazlarının kabulü ile Asliye 1. Hukuk Mahkemesinin 5.2.1990 gün ve 1990/9-10 ve 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 26.1.1990, 1990/10-6 sayılı hükümlerinin (BOZULMASINA), 1.6.1990 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.