 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E: 1990/1581
K: 1990/6640
T: 27.06.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Dilek ile Kadir arasındaki karşılıklı nafaka, tazminat ve boşanma davasının yapılan muhakemesi sonunda, Dileğin davasının reddine, Kadir'in davalarının kabulü ile tarafların boşanmalarına dair verilen hüküm duruşmalı olarak davacı Dilek tarafından temyiz edilmişse de, duruşma için davetiye pulu olmadığından duruşma isteği red edilmekle evrak okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2 - Davalı koca, mukabil boşanma davasına temel aldığı olayların varlığına rağmen kendisinin kusurlu olduğunu, pişmanlık duygusunu açıklamış ve eşini yeniden eve götürmek istemiştir. Öyle ise müşterek hayatın sürdürülmesi davalı açısından mümkün bulunmasına göre bağışlanan en azından hoşgörü ile karşılanan olaylar boşanma nedeni yapılamaz ve bunlardan dolayı evlilik birliğinin temelinden sarsıldığını kabul edilemez. Bu durumda davalı koca tarafından açılan mukabil boşanma davasının da asıl dava gibi reddi gerekirken bu yön gözönünde tutulmadan yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın ikinci bentte gösterilen sebeple (BOZULMASINA/, davacı kadının diğer temyiz itirazlarının birinci bentte gösterilen sebeple (REDDİNE), 27.6.1990 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.