 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E: 1990/12927
K: 1990/1801
T: 13.02.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Yıldırım ile Nazmiye arasındaki boşanma davasının yapılan muhakemesi sonunda, davanın reddine dair verilen hükmün temyizen mürefaa icrası suretiyle tetkiki davacı tarafından istenilmekle; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Toplanan delillerden; davacı kocanın davalı karısını dövdüğü, davalının de değişik zaman ve yerlerde kocasına ağır hakaretleri gerçekleşmiştir. Bu durumda, taraflardan birinin kusurunu diğerine üstün tutmak mümkün bulunmamakta ve dava tarihinde yürürlükteki Medeni Kanunun 134. maddesi uyarınca eşit kusur nedeniyle de boşanmaya karar verilmesi gerekli olmaktadır. Bu yön gözönünde tutulmadan delillerin takdirinde yanılgıya düşülerek ve davacı daha kusurlu kabul edilerek isteğin reddedilmesi usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın gösterilen sebeple (BOZULMASINA), 13.2.1990 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.