 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E: 1990/10764
K: 1991/2883
T: 18.02.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : F.Ü. ile H.Ü. arasındaki karşılıklı boşanma ve nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda F.Ü.'nün boşanma davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına H.Ü.'nün nafaka davasının kısmen kabulüne dair verilen hüküm H.Ü. tarafından temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Medeni Kanunun 3444 Sayılı Kanunla değişik 134/1. maddesi uyarınca boşanmaya karar verilebilmesi için evlilik birliğinin müşterek hayatı sürdürmeleri eşlerden beklenmiyecek derecede temelinden sarsılmış bulunduğunun gerçekleşmesi gerekir.
Mahkemece bir boşanma nedeni kabul edilen göz hastalığı "MAKULA DEJENERASANSLI PİGMENTER RETİTOPATİ" davalının herhangi bir kusurlu davranışının sonucu oluşmadığı ve davalının herhangi bir irade hareket ve eylemine dayalı bulunmadığı için eşlerin karşılıklı tutum ve ilişkilerinin sonucu ortaya çıkan birliğin temelinden sarsılması olgusunu doğuracağı kabul edilemez. Başka bir ifade ile davalı davranışları ile mahkemece kabul edilen temelden sarılma olgusu arasında sebeb bağı mevcut değildir. Bir an için davalının mevcut göz rahatsızlığının davalı açısından evlilik yükümlülüklerini yerine getirmede bazı engeller oluşturabileceği düşünülse dahi evlilik tasada ve kıvançta birlik istediğinden davacı yalnızca sağlıklı ve huzurlu günlerde değil eşinin hastalığında da onun duygularını paylaşmak ve gerektiğinde yardımcı olmak zorundadır.
Diğer taraftan boşanma nedeni olara kabul edilen söz konusu göz hastalığının belirli koşullarının gerçekleşmis halinde ileride doğacak çocuklar açısından kalıtsal özellik taşıması daha açı bir ifade ile böyle bir ihtimalin varlığı dahi evlilik birliğinin temelinden sarsıldığı biçiminde nitelendirilemez. Böyle bir ihtimal olsa olsa eşleri çocuk sahibi olup olmama konusunda bazı karar ve önlemlere götürebilir. Yargıtayımızın bir çok kararında da açıkça dile getirildiği üzere "kısırlık" olgusu dahi tek başına bir boşanma nedeni değildir. Eşlerden birinin kendi iradesi dışında maruz kaldığı bir rahatsızlık sebebiyle ya hiç ya da sağlıklı çocuklara sahip olamaması bir çeşit "samevi afet" tir. Eşlerin birlikte göğüslemeleri gereken böyle bir durumda sağlıklı eşin boşanmayı istemesi meşru, haklı adil ve iyi niyetli bir düşünce olarak kabul edilemez.
Bütün bu nedenlerle isteğin reddi gerekirken yazılı şekilde boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın gösterilen sebeple BOZULMASINA, 18.2.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.