Fatma  ile  Muharrem  arasındaki boşanma davasının yapılan muhakemesi sonunda, davanın reddine  dair  verilen  hüküm  davacı  tarafından  temyiz  edilmekle;  evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

Evlilik birliğinin en önde  gelen  amacının  eşlerin  cinsel  uyum  içinde  bulunmaları olduğunda  ve  cinsel  ilişkiden yoksun bir birliğin devamının eşlerden beklenemeyeceğinde kuşku  yoktur.  Bu  amacın  temeli  ise  nesli  devam  ettirme  ve  cinsel arzuları tatmine dayalıdır.  Hangi  nedenle  olursa  olsun,  cinsel  uyum  ve  doyumun sağlanmaması evlilik birliğinin temelinden sarsılmasını sonuçlar.

Normal  bir  yaşta  yapılan  evliliğe  rağmen,  kadının  bekaretini  muhafaza etmiş olması (kocası tarafından kızlığının bozulmamış bulunması) cinsel ilişkinin yokluğunun tartışılmaz kesin bir kanıtını oluşturur. Böyle bir  durumda  kadında,  cinsel  ilişkiye yanaşmamış  ya  da  cinsel ilişkiyi başaramamış olan kocasına karşı haklı bir nefretin, en azından isteksizliğin  doğacağı  kaçınılmaz  olacaktır.  Kadına,  hatta  tarafların  her  ikisine büyük  bir  acı vereceği tartışmasız olan böyle bir durumun varlığına rağmen, eşler arasında evliliğin devamını beklemek ve  kocası  ile  bir  evde,  aynı  yatakta yaşayan  kadının evliliğinden  asıl  olarak  beklenmesi  doğal  olan  davranışı  (erkeğe düşen görevin yerine getirilmesini)  görememek  Medeni  Kanunun  134/1.  maddesine  açık  aykırılık  oluşturur. Kadından  bu  hayatı  devam ettirmesini istemek, kimsenin katlanamayacağı bir fedakarlığın ona  yükletilmesi  olurki,  bu  hal  evlilik  birliğinde  hiç bir zaman öngörülemez. Ne zaman gerçekleşeceği  belli  olmayan  ve  sonra  da devam edip etmiyeceği şüpheli bulunan cinsel yakınlaşmayı beklemek için kadını zorlamak açık bir haksızlık niteliği taşımaktadır.

Olayımızda, kocanın cinsel organı normal yapıda olmasına rağmen psikolojik sebeple dahi olsa  sekiz  aylık  evlilik  süresi  içinde  eşinin  kızlığını  bozamamış olması, müşterek hayatı sürdürmesi davacı kadından beklenmeyecek derecede  evlilik  birliğinin  temelinden sarsılmasına  neden  olur.  Bu  durumda  boşanmaya  karar  verilmesi gerekirken delillerin takdirinde ve evlilik birliğinin amacının  yorumlanmasında  yanılgıya  düşülerek  isteğin reddedilmesi usul ve kanuna aykırıdır.

Sonuç : Temyiz olunan kararın gösterilen sebeple BOZULMASINA, 25.1.1990 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

Temyiz  dilekçesi  hükmü veren mahkeme aracılığı ile karşı tarafa tebliğ olunur. Karşı taraf tebliğ gününden itibaren  on  gün  içinde  cevap  dilekçesi  verebilir  (HUMK. 433). Tebligatın ne şekilde yapılacağı, Tebligat Kanununda  ve  Nizamnamesinde  açıklanmıştır.  Kanunda  gösterildiği  biçimde yapılmayan tebligatlar sürelerin işlemesine  esas  tutulamaz.  Meğerki,  muhatap  tebligata  muttali  olduğunu  beyan  etmiş ola, (Teb. K. 32). Davalıya, 4.5.1989 günü tebliğ için gönderilen karar ve temyiz dilekçesi usulüne uygun tebliğ edilmemiştir. Bu eksiklik  tamamlanmadan  temyiz  incelemesi  yapılması  savunma hakkını kısıtlar. Bu sebeple çoğunluk görüşüne katılmıyorum.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972