 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E: 1989/9377
K: 1989/10663
T: 21.12.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Nazire Çetin ile Kasım Durmuş Çetin aralarındaki nafaka davasına dair verilen 21.11.1988 tarih ve 290/510 sayılı hükmün dairenin 19.6.1989 gün ve 4090/6040 sayılı ilamıyle onanmasına karar verilmiştir. Sözü edilen kararın düzeltilmesi davalı tarafından istenilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü :
KARAR : Davacı 22.2.1988 tarihli dilekçesinde davalı ile annesinin boşandıklarını velayetin anneye verildiğini davalının 2500 TL. nafaka ödediğini ihtiyaçların değiştiğini ileriye sürüp nafakanın 50.000 TL. ya çıkarılmasını istemiştir.
Görüldüğü gibi davacının isteği Medeni Kanunu'n 162. maddesine uygun düşmekte olup, mahkemenin kabulü de bu yöndedir.
Medeni Kanunu'n 162. maddesinde reşit olmayan küçük için velayet kendisine bırakılmayan ebeveynin masraflara iştiraki düzenlenmiştir. Davacı 1.10.1962 doğumlu olup reşittir. Ancak şartları varsa Medeni Kanunu'n 315. maddesinde uygun bir biçimde yokluk nafakası isteyebilir. Kaldı ki dosya arasında davacının çalışmasını engelleyen bir halin olduğunu gösteren bilgi ve belge yoktur. Sırf ilçede oturmakta ve kadın oluşu yokluk nafakası isteme hakkının bulunduğunu göstermez. Davanın reddi gerekirken değişik gerekçe ile nafakanın artırıldığı ve kararın onandığı anlaşılmakla 19.6.1989 günlü 4090/6040 sayılı onama kararının kaldırılmasına, hükmün yukarıda açıklanan sebeplere binaen BOZULMASINA, 21.12.1989 gününde oyçokluğuyla karar verildi.
KARŞI OY YAZISI
Temyiz ilamında bildirilen gerektirici sebeplere göre usulün 440. maddesinde sayılan sebeplerden hiç birisine uygun olmayan karar düzeltme isteğinin reddi düşüncesindeyim.Bu itibarla çoğunluğun bozma görüşüne katılmıyorum.
