DAVA : Muammer ile Cahide arasındaki boşanma davasının yapılan muhakemesi sonunda tarafların boşanmalarına dair verilen hüküm taraflarca temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

 

KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, kararın, dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalının tüm ve davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.

2 - Maddi ve manevi tazminat istekleriyle yoksulluk nafakasının boşanma davasının eki (fer'i) niteliğinde olduğu, dava dilekçesinde yer almasının zorunlu bulunmadığı, ya boşanma davası içerisinde her zaman ya da boşanma davası henüz hükme bağlanmadan ayrı ve bağımsız bir dava ile istenebileceği hususunda herhangi bir kuşku ve uyuşmazlık söz konusu değildir. Ne var ki hangi zamanda ve koşulda istenmiş olursa olsun, boşanmanın ekini (fer'ini) oluşturan maddi ve manevi tazminat ile yoksulluk nafakasına ancak istek halinde karar verilebileceğinden, isteğin dikkate alınabilmesi, harç ödenmesi, eksik harç ödenmiş ise tamamlatılması koşuluna bağıldır. Çünkü hakim böyle bir tazminatın hüküm altına alınmasının gerekliliğini ve zorunluluğunu yargılama içerisinde belirlese bile kendiliğinden manevi tazminata karar veremez. Yalnızca boşama davasının devamı sırasında uygun görülen tedbir nafakası (M.K. 137) ile boşanma halinde küçük yararına hükmedilen iştirak nafakasında (M.K. 148/2), istek olmasa dahi hakim kendiliğinden karar verme zorunda bulunduğundan yalnızca bu iki nafaka türünde harç ödenmesi sınırlı olarak söz konusu değildir.

Diğer taraftan her türlü yargı işlerinin kural olarak yargı harcına tabi bulunduğunu belirleyen 492 sayılı Harçlar Kanununun 2. maddesindeki temel ilkenin istisnaları (yani harçtan müstesna olan mevzuular) ise bu Kanunun 13. maddesinde belirlenmiştir. Öyle ise 492. sayılı Harçlar Kanununun gerek 13. ve gerekse kanunlara yollama da bulunan 123. maddesinde öngörülen istisnalar dışında kaldığı için harcı ödenmeden tazminat isteğinin incelenerek kabul edilmesi mümkün bulunmamaktadır.

 

SONUÇ : Temyiz olunan kararın ikinci bentte gösterilen sebeple davacı yararına BOZULMASINA, tarafların diğer temyiz itirazlarını birinci bentte gösterilen sebeple REDDİNE 30.11.1989 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

 

   KARŞI OY YAZISI

   Dosyadaki yazılara,kararın dayandığı delillerle kanuna  uygun sebeplere ve özellikle takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre hükmün onanması düşüncesindeyiz.Bu itibarla çoğunluk görüşüne katılmıyoruz.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972