 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E: 1989/301
K: 1990/3351
T: 27.03.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Ahmet O. ile Ayşe O. aralarındaki boşanma davasına dair verilen hükmün dairenin 30.10.1989 gün ve 6871-8776 sayılı ilamiyle onamasına karar verilmiştir. Sözü edilen kararın düzeltilmnesi davalı tarafından istenilmekle gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : İstekte bulunan, karar düzeltmesırasında (12.10.1989 gününde) davacı eşinin öldüğünü, davanın konusunun kalmadığını ileri sürüp davacının karar düzeltme isteğinin kabulü ile 21.4.1979 günlü bozma kararının kaldırılması ve hükmün onanması yönündeki 30.10.1989 günlü bozma kararının kaldırılması ve hükmü onanması yönündeki 30.10.1989 günlü kararımızın tashihen kaldırılmasını istemiştir.
Boşanma ilamları inşai niteliktedir. ve kesinleşmeden hukuki sonuç doğurmazlar. Ölüm evliliği sona erdiren olaylardan biri olup boşanma ilamının 30.10.1989 gününde kesinleşmesinden önce sonuç husule getirmiştir. Ancak aynı ilam aleyhine bir defadan çok karar düzeltme isteği dinlenemeyeceği gibi karar düzeltme dilekçesinin reddi veya kabulü ile önceki kararın değiştirilmesine dair hükümlere karşı dahi karar düzeltme istemek mümkün değildir (HUMK. 442). Öyle ise bu ilamın sağ kalan eşin haklarına etkisi ancak açılacak davalarda tartışma konusu yapılabilir. Bu sebeple davalının 15.12.1989 günlü dilekçesinin REDDİNE; redde oybirliği, gerekçede oy çokluğuyla 27.3.1990 tarihinde karar verildi.
KARŞI OY YAZISI
Davalının (davacının hüküm kesinleşmeden önce vefatı sebebiyle davanın konusu kalmadığına yönelik) iddiasının karar düzeltme aşamasından da geçmek suretiyle kesinleşen boşanma kararına karşı vaki itirazı kapsamında incelenmesinde yasal olanak bulunmamasına göre karar düzeltme sonucu verilen kararın kaldırılmasına yönelik dilekçenin reddi gerekeceğinden değerli çoğunluğun yazılı düşüncesine gerekçe açısından katılamıyorum.