 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E: 1989/13063
K: 1990/2288
T: 26.02.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : (Saliha A.) ile (Muhammed Ömer A.) aralarındaki boşanda davasına dair verilen hükmün dairenin 9.10.1989 gün ve 7217/7816 sayılı ilamiyle onanmasına karar verilmiştir. Sözü edilen kararın düzeltilmesi davalı tarfından istenilmekle gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : 3444 sayılı kanunun geçici 1. maddesine göre boşanmaya karar verilebilmesi için tarafların, bu dava tarihinden geriye doğru boşanma sebeplerinden birine dayalı olarak ve kesintisiz biçimde kanunda on görülen süre ayrı yaşadıklarının gerçekleşmesi gerekir.
Şüphesiz, taraflar arasında bir boşanma davasının devam etmekte bulunması ya da boşanma davası sonuçlanmış olmakla beraber tarafların yeniden birleşmeksizin fiili ayrılığa devam etmeleri halleri ayrı yaşamada boşanma sebebinin bulunduğunun kanıtıdır.
Bu dava 6.10.1988 tarihinde ve önceki ise 14.8.1987 gününde açılmıştır. Son davanın açılış tarihi itibariyle olayımızda kanunda ön görülen sürenin dolmadığı görülmektedir. Öyle ise bakiye süredeki ayrılığın da boşanma sebeplerinden birine dayalı olduğununun ipatlanması gerekmektedir.
Davacı tanıkları mücerret tarafların 3.5.-4 yıldır ayrılıklarına şahadet etmişlerdir. Başka bir anlatımla davacı, yasada öngörülen süre oluşan fiili ayrılığın boşanma sebebine dayalı bulunduğunu ispat edememiştir.
Öyle ise dayanılan kanun maddesi koşulları oluşmadığı için davanın redddine karar verilmesi gerekirken boşanmaya hükmedilmesi usul ve kanuna aykırı bulunmaktadır.
Temyiz incelenmesi sırasında bu yön gözden kaçmış ve karar onanmış olduğundan, davalının karar düzeltme isteğinin kabulü, onama kararının kaldırılması ve hükmün yazılı sebeple bozulması gerekmektedir.
SONUÇ : HUMK 440 ve 442. maddeleri uyarınca davalının karar düzeltme isteğinin kabulüne, Dairemize ait onama kararının kaldırılmasına ve boşanmaya ilişkin mahkeme kararının yukarıda yazılı sebeple BOZULMASINA 26.2.1990 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.