 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E: 1989/10963
K: 1990/2445
T: 02.03.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Şevket Aydoğan Dinçer ile Ulrike Dinçer (Kuhnle) arasındaki boşanma kararının tenfizi davasının yapılan muhakemesi sonunda verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Yabancı ülkelerin mali hukukuna uygun olarak verilen aile hukukunu ilgilendiren hükümlerin tanınması veya yerine getirilmesini (tenfiz) istenebilmesi için hükmün aynı zamanda Türk milli hukukuna da uygun olmasıyla mümkündür. Olayımızda tanınması istenen hükmün, tarafların anlaşmaları sonucu verildiği anlaşılmıştır. Karar ve hüküm tarihindeki Türk mali hukukunda, tarafların anlaşmalarıyla boşanmanın mümkün olduğuna dair bir hüküm bulunmamaktadır. Kaldı ki yapılan anlaşma, hükmünden sonra yürürlüğe giren 3444 sayılı yasa ile değiştirilen Medeni Kanunun 134/3. maddesiyle öngörülen şartlara da uygun bulunmamaktadır. Öyle ise Türk mali hukukuna uygun olmayan yabancı mahkeme ilamının tanınması veya tenfizi isteğinin açıklanan nedenlerle reddedilmesi gerekirken yazılı gerekçelerle isteğin kabulü usul ve yasa hükümlerine aykırıdır.
SONUÇ : Temyize konu hükmün açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 2.3.1990 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.