 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E: 1989/10796
K: 1990/2176
T: 22.02.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA :(M.K.) ile (S.K.) arasındaki boşanma davasının yapılan muhakemesi sonunda, tarafların boşanmalarına dair verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmekle,(...) evrak okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Medeni Kanunun 3444 sayılı Kanunla değişik 134/1. maddesine göre, eşlerin birlikte başvurmaları yada bir eşin diğerinin davasını kabul etmesi evlilik birliğinin temelinden sarsıldığının karinesi sayılır. Başka bir ifade ile, böyle bir durumda hakimin takdir hakkı sonuca etkili olmamakta ve evlilik birliğinin temelinden sarsıldığına ilişkin delillerin toplanmasına da gerek bulunmamaktadır.
Ne varki, Medeni Kanunun 3444 sayılı Kanunla değişik 134/3. maddesi, evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına ilişkin boşanma hukuki sebebinin varlığı konusunda takdir hakkını ortadan kaldırırken hakime de boşanmaya karar verebilmesi için zorunlu üç unsurun varlığını kendiliğinden (re'sen) araştırma yetkisi ve yükümlülüğü vermiştir. Buna göre aranacak hususlar; evlilik birliğinin en az bir yıl sürmüş olması, boşanmaya ilişkin olmak üzere tarafların iradelerinin yargılamada serbestçe açıklanmış bulunması ve boşanmanın mali sonuçları ile ilgili olarak taraflarca mahkemeye bir anlaşma düzenleme metninin sunulması yada bu husustaki anlaşmanın tutanağa geçirilmiş olmasıdır. Bu yön kamu düzenine ilişkin olup mahkemece re'sen gözetilmesi ve herhangi birinin yokluğu halinde açılan davanın reddi gerekmektedir.
Olayımızda cevap dilekçesini tekrarlayan davalının bu beyanının boşanma konusunda haki önünde dinlenme ve serbest irade açıklaması niteliğinde kabulü mümkün bulunmamaktadır. Ancak bundan daha önemli olarak boşanmanın mali sonuçları ile ilgili olarak taraflar arasında tam bir anlaşma gerçekleşmemiştir. Örneğin, davalı yoksulluk nafakası istediği halde davacı yalnızca (hükümde olduğu gibi) tedbir nafakası vermeyi kabul etmiştir. Bu yönün gözönünde tutulmaması ve yasa hükmünün yorumunda yanılgıya düşülerek yazılı şekilde karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın gösterilen sebeple BOZULMASINA 22.2.1990 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.