 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E: 1988/11683
K: 1989/1147
T: 14.02.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Zekeriye ile Emel arasındaki boşanma davasının yapılan muhakemesi sonunda, tarafların boşanmalarına dair verilen hükmün temyize mürafaa icrası suretiyle tetkiki davalı tarafından istenilmekle; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Koca 23.1.1987 gününde mahkemeye başvurarak eşinin eve dönmesi için ihtar edilmesini istemiş, bu istek doğrultusunda verilen karar 12.2.1987 gününde kadına tebliğ edilmiştir. Bu karar karşısında davalı, kadın, bir ay içinde dilediği gün kocasının evine dönmek hakkını kazanmıştır. Başka bir anlatımla bu dönemde, haklı bir sebeple aile birliği dışında yaşamış sayılır. Öyle ise yapılacak iş, kadının ayrı yaşamak hakkının sona ereceği işbu bir aylık sürenin bitimini beklemek, aradan iki ay geçtikten sonra, ihtar isteğinde bulunmaktan ibarettir.
Olayda ihtarın davalıya tebliğ tarihi olan 12.2.1987 gününden başlıyarak az önce belirtilen bir aylık ayrı yaşamak hakkının sona erdiği 13.2.1987'den sonraki iki aylık süre geçtikten sonra ihtar isteğinde bulunması zorunludur. Buna rağmen 27.3.1987 tarihinde yeniden ihtar isteğinde bulunulması hukuki sonuç doğurmaz. O halde ihtar geçersiz olup açıklanan sebeple davanın reddedilmesi gerekirken uyuşmazlığın esasının çözümlenmesi usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın gösterilen sebeple (BOZULMASINA), bozma sebebine göre diğer yönlerin incelenmesine yer olmadığına ve duruşma için takdir olunan 24.800.- lira vekalet ücretinin davacıdan alınıp davalıya verilmesine, 14.2.1989 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.