Televizyon yolu ile hakaretten sanık Kubilay, Özcan, Serpil ve Sefer haklarında yapılan duruşma sonunda; sanıkların eylemi TCK.nun 547. maddesine uygun olduğu anlaşılmakla ve vaki zamanaşımı nedeniyle haklarındaki kamu davasının ortadan kaldırılmasına, 5 adet video kasetinin dosyada saklanmasına dair ( İstanbul 2. Sulh Ceza Mahkemesi )'nden verilen 9.5.1997 tarihli hükmün Yargıtayca incelenmesi müdahiller tarafından süresinde dilekçeyle istenmek ve dava evrakı C. Başsavcılığının 12.2.1998 tarihli tebliğnamesiyle daireye gönderilmekle okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği düşünüldü:

TCK'nun 482/4. maddesi uyarınca Asliye Ceza Mahkemesinin 5680 sayılı Basın Kanunu'nun 20 ve devamı maddeleri gereği neşir yolu ile yapılan hakaret suçlarında görevli olduğu ve televizyon yolu ile yapılan hakaretler bakımından böyle özel bir hüküm bulunmadığı cihetle, televizyon yolu ile yapılan hakaret suçu bakımından Sulh Ceza Mahkemesi görevli olduğundan tebliğnamedeki bu hususa değinen bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.

Dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir, Ancak; Olay sırasında sanıklardan Kubilay'ın kameraman ve programcı Özcan'ın idari ve Mali İşlerden sorumlu Genel Koordinatör, Serpil'in Genel Yayın Koordinatörü ve Sefer'in Teknik Yönetmen olarak çalıştıkları, sanık Kubilay'ın bir firmanın Türk Kadınını Güçlendirme Vakfı yararına düzenlendiği defile sırasında, manken olan müdahillerin elbise değiştirdikleri soyunma odasında görüntülerini video kamara ile çektiği, daha sonra bu görüntüleri yetkili olan diğer sanıklara teslim ettiği, görüntülerin televizyonda yayınlandığı şikayet üzerine sanıklar haklarında TCK'nun 482/4. maddesi uyarınca cezalandırılmaları için dava açıldığı,

Kararın, sanıkların eylemlerinin ileri sürülen suçu oluşturmadığı gerekçesine dayandığı görülmektedir.

Olaya bakıldığında; defilede elbise sunan mankenlerin soyunma odasında elbise değiştirdikleri, üzerlerinde sadece külotlu çorapları kaldığı sırada, görüntüleri gizli kamerayla tespit edilip televizyonda yayınlanarak teşhir edildiği, görüntülenmelerinde rızaları bulunmadığı anlaşılmaktadır.

Kişilerin vücut mahremiyetleri, gösterilmeleri veya gösterilme biçimleri toplumun ortak edep düşüncesine aykırı düşecek şekilde teşhir edilmişse, bu eylemde; haber verme hakkı veya özel veya kamusal bir yarardan sözedilemeyeceği, esasen rıza bulunsa bile bu gösterim edebe aykırı düşeceği için, herhangi bir hukuka uygunluk sebebi bulunmayıp, kişilik hakkına saldırı niteliğindedir. Keza; Kişilerin, ( namus veya vakar veya haysiyeti )'nin toplumsal ve ahlaki değerlerden oluşması ve buna saygı gösterilmesini isteme haklarının bulunması itibariyle de bu suretle sergilenmeleri, kimileri için merakları tatmin edici olsa da, toplumun ortak ahlak duygusuna aykırı olduğundan, TCK.nun 482/1. maddesinde tarif olunup korunan bu değerlere saldırı oluşturduğunu kabul etmek gerekir.

Diğer taraftan, hakaret ve sövme suçlarında saike bakılmayacağı, genel kast yeterli olduğu cihetle, sanıkların birlikteki eylemleriyle gerçekleştirilen görüntü yayınının yukarıda belirtilen niteliğini bilebilecek durumda olmaları kasıtlarının varlığını kabule de yeterlidir.

Açıklanan bu olgular değerlendirilmek suretiyle sanıkların hukuki durumlarının takdir ve tayini gerekirken sövme suçunun unsurları uygun şekilde irdelenip değerlendirilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,

SONUÇ : Bozmayı gerektirmiş müdahiller vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepden dolayı istem gibi ( BOZULMASINA ), oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972