 |
T.C.
YARGITAY
2. Ceza Dairesi
E. 1995/608
K. 1995/1121
T. 2.2.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
HÜKMÜN YAZILI EMRE KONU
EDİLEMEYECEĞİ
KARAR ÖZETİ: Yerel mahkemenin kurduğu hüküm; delillerin değerlendirilmesinde ve takdirde hataya düşüldüğünden sözedilerek yazılı emre konu edilemez.
(1412 s. CMUK. m. 343)
Gıda Maddeleri Tüzüğüne muhalefetten sanık Yıldırım'ın, TCK.nun 396, 402; 647 sayılı Kanunun 6. maddeleri uyarınca 465.000 lira ağır para cezası ile cezalandırılmasına, meslek, sanat ve ticaretinin üç ay tatiline, işyerinin yedi gün süre ile kapatılmasına dair, (Şişli 2. Sulh Ceza Mahkemesi) 'nce verilen 24.6.1993 gün ve 1993/1-617 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığı'nca verilen 16.1.1995 gün ve 1162 sayılı yazılı emre müsteniden dava dosyası C. Başsavcılığı'nın 23.1.1995 gün ve 6444 sayılı ihbarnamesiyle daireye gönderilmekle okundu.
Mezkür ihbarnamede;
Tüm dosya münderecatı ile dosyada mevcut 1.3.1988 günlü protokol ve bunu doğrulayan savunma içeriğine göre, sanığın 1.... Süpermarket Gıda Ticaret ve Sanayi Limited Şirketi'ni suç konusu pet damacanalarla birlikte devralmış olduğunun anlaşılması karşısında, suçun yasal unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden yazılı olduğu şekilde gerekçe ile mahkumiyet kararı ittihazında isabet görülmediğinden, CMUK.nun 343. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu yazılı emre atfen ihbar olunmuştur.
Gereği düşünüldü:
Sanığın, 1.3.1988 tarihinde devraldığı işyerinden 27.1.1989 tarihinde alınan kum marka kaynak suyunun incelenmesinde, pet damacanalarda satıldığının tesbiti üzerine açılan kamu davasında, mahkemenin sanığın savunmasını önceki davada tanık olarak alınan ifadesini, suç konusu ile ilgili tutanak ve raporları, 1593 sayılı Umumi Hıfzıssıhha Kanunu ve bu Kanunun 199. maddesine göre çıkarılan Gıda Maddeleri Tüzüğü hükümleri çerçevesinde inceleyip değerlendirerek, ulaştığı kanaate göre tesis ettiği hüküm, müteaddit Ceza Genel Kurulu kararlarında da işaret olunduğu gibi delillerin değerlendirilmesinde ve takdirde hataya düşüldüğünden bahisle yazılı emre konu edilemeyeceği cihetle, yazılı emre dayanan tebliğnamedeki bozma isteğinin reddine, 2.2.1995 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
