 |
T.C.
YARGITAY
2. Ceza Dairesi
E. 1994/8051
K. 1994/7501
T. 29.6.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
TÜRK CEZA KANUNUNUN 59. MADDESİ HUKMÜNÜN
UYGULANMASINDA TAKDİR HAKKI VE GEREKÇE
KARAR ÖZETİ : TCK.nun 59. maddesinin uygulanması ve uygulanmaması isteğe bağlı olmayıp, hakimin takdirine bağlıdır.
Mahkemenin sanık hakkında oluşa, dosya içeriğine ve değerlendirdiği kişiliğine göre, temel cezaları alt sınırı aşarak tayin etmiş, 647 sayılı Yasanın 4 ve 6. maddelerini uygulamamış olması karşısında, bunun tabii sonucu olarak TCK.nun 59. maddesi yönünden değerlendirme yapmaması ve bu maddenin uygulanmama gerekçesini göstermemesi yasaya aykırı değildir.
(765 s. TCK. m. 59)
(647 s. CIK. m. 4, 6)
Tedbirsizlik ve dikkatsizlik neticesi ölüme ve yaralamaya sebebiyet vermekten sanık Servet' in yapılan yargılaması sonunda; mahkumiyetine dair, (Marmaris 5. Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen 10.11.1992 tarihli hükmün Yargıtay'ca incelenmesi Marmaris ve Muğla Cumhuriyet Savcıları ile sanık tarafından süresinde dilekçeyle istenmek ve dava evrakı Cumhuriyet Başsavcılığı'nın 17.2.1994 tarihli tebliğnamesiyle Daireye gönderilmekle bitetkik hükmün düzeltilerek onanmasına dair Dairemizce ittihaz olunan 11.5.1994 tarih ve 2569-4949 sayılı kararın düzeltilmesi isteğini kapsayan Cumhuriyet Başsavcılığı'nın 24.6.1994 tarihli tebliğnamesiyle dava evrakı tekrar Daireye gönderilmekle okundu:
Kural olarak herhangi bir olayda cezayı azaltıcı takdiri sebepleri mevcut olup olmadığının tayini davayı gören hakime ait olup, Yüksek Yargıtay Ceza Genel Kumlu ve Daire kararlarına göre, yasa hükmü yanlış uygulanmadıkça TCK.nun 59. maddesinin bozma sebebi yapılmamasına, denetimin; maddenin uygulanması mahkemenin takdirine bağlı olmakla beraber, takdir hakkı kullanılırken gösterilen sebeplerin dosya içeriğine uygun ve makul olması, hukuk kurallarını zedelemeyecek, Kanunların esas, maksat ve amacına aykırı düşmeyecek, vicdanları rahatsız etmeyecek bir mahiyet taşıması, hak ve nesafet kurallarına uygun olarak kullanıldığının açıkça anlaşılmasına yönelik bulunmasına,
Dosya içeriğinden; (sanığın olay tarihinde işleticisi bulunduğu deri mağazasında masanın çekmecesinde bulunan silahını beline koymak için çıkardığında, hiçbir neden yokken tetiğine basarak patlaması sonucunda karşısında oturan İltan'ın göğsüne merminin isabet etmesi sonucu ölümüne ve diğer Mahsuni' nin de yaralanmasına neden olduğu, sanığın ölen ve yaralanan ile hiç ilgilenmeden hemen dışarı çıkıp yoldan geçen bir taksiye binerek kaçtığı, ancak Marmaris'i çıktıktan sonra Muğla yolunda görevliler tarafından yakalandığı, sanığın olayda 8/8 oranında kusurlu olduğunun) belirlenmesine,
TCK.nun 59. maddesinin (.... mahkemece her ne zaman fail lehine cezayı hafifletecek takdiri sebepler kabul edilirse) uygulanabilmesine ve uygulanması veya uygulanmamasının isteğe bağlı olmayıp, hakimin bunu bizatihi olayına özgü olarak kendisinin takdir edecek olmasına,
Mahkemenin sanık hakkında oluşa, dosya içeriğine ve değerlendirdiği kişiliğine göre, temel cezaları alt sınırı aşarak tayin edip 647 sayılı Yasanın 4 've 6. maddelerini uygulamamış ve bunun tabii sonucu olarak da şartları bulunmadığından TCk.nun 59. maddesi yönünden bir değerlendirme yapmaya gerek görmemiş olmasına, bu durumda, TCK.nun 59. maddesi uygulanmama gerekçesini göstermeye gerek bulunmamasına esasen temyiz dilekçelerinde yer alan bu hususun Dairemizce bu yolda kabul edilerek taktirde hata görülmediğinin belirtilmesine, dolayısiyle inceleme dışı kalmamasına binaen C. Başsavcılığının karar düzeltme isteğinin CMUK.nun 322/son maddesi gereğince (REDDİNE), 29.6.1994 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.