 |
T.C.
YARGITAY
2. Ceza Dairesi
E. 1994/5570
K. 199417093
T. 23.6.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
SARHOŞLUKTA İTİYAT
KARAR ÖZETİ :Sarhoşluk suçunda itiyadın oluştuğunun kabulü için, verilen 1. mahkumiyet kararı kesinleşmeli, sonra ikinci sarhoşluk suçu işlenmeli ve bu konuda verilen mahkumiyet kararı kesinleşmeli, daha sonra üçüncü sarhoşluk suçu işlenmelidir. 1. mahkumiyet kararının kesinleşme tarihi ile son sarhoşluk suçunun işlendiği tarih arasında beş yıllık süre geçmemiş olmalı, itiyada esas olacak önceki hükümlülüklerin Adli Sicil Kanununun 8. maddesinde öngörülen silinme koşulları gerçekleşmemiş bulunmalıdır. Ve itiyada esas alınacak 1., ikinci mahkumiyet kararları ile verilen cezalar tür ve miktarları itibarıyla tekerrüre esas olacak nitelikte bulunmalıdır.
(765 s. TCK. m. 572/2)
(3682 s. Adli Sicil K. m. 8)
İtiyadi sarhoşluktan sanık Yılmaz'ın yapılan yargılaması sonunda; mahkumiyetine, müeccel cezasının aynen infazına dair, (Ünye Sulh Ceza Mahkemesi)nden verilen 6.12.1993 tarihli hükmün Yargıtay'ca incelenmesi C. Savcısı tarafından süresinde dilekçeyle istenmek ve dava evrakı C. Başsavcılığı'nın 8.4.1994 tarihli tebliğnamesiyle Daireye gönderilmekle okunup iş anlaşıldıktan sonra, gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre, C. Savcısının sair temyiz itirazları yerinde görülmemiş, Kanun vazıı itiyadi sarhoşluk suçunda sarhoşluk suçunu defaatle işlenmesi nedeniyle, (tekerrür uygulaması dışında kalmak üzere özel ve ağırlaştırılmış bir suçluluk halini kabul ettiği sanığın önceki tecilli mahkumiyetleri, deneme süresi içinde ikinci suçun işlenmesi nedeniyle esasen vaki olmamış) sayılma hali de ortadan kalkarak kesinleşmiş bir mahkumiyet hükmü niteliğini muhafaza ettiği bu itibarla da itiyad halinin oluşmasına engel olamayacağı cihetle, tebliğnamedeki bozma düşüncesine, bu yönü itibariyle iştirak edilmemiştir. Ancak;
Sarhoşluk suçunda itiyadın oluştuğunun kabul edilebilmesi için;
a- Sarhoşluk suçundan verilen 1. mahkumiyet kararı kesinleşmeli,
b- Daha sonra ikinci sarhoşluk suçu işlenmeli ve bu konuda verilen mahkumiyet kararı da kesinleşmeli,
c- Bilahare üçüncü sarhoşluk suçu işlenmeli,
d- 1. mahkumiyet kararının kesinleşme tarihi ile son sarhoşluk suçunun işlendiği tarih arasında beş yıllık süre geçmemiş olmalı,
e- İtiyada esas olacak önceki hükümlülüklerinin 36Ş2 sayılı Adli Sicil Kanununun 8. maddesinde öngörülen silinme koşulları gerçekleşmemiş bulunmalı,
f- İtiyada esas alınacak 1. ve ikinci mahkumiyet kararları ile verilen cezalar tür ve miktarları itibarı ile tekerrüre esas olacak nitelikte bulunmalıdır.
Bu itibarla ve sanığın sarhoşluk suçlarına ilişkin hükümlülüklerinin kesinleşme ve bilahare işlediği suçlarının suç tarihlerine göre mevcut tedahül itibariyle olayımızda itiyadi sarhoşluk halinin oluşmadığı gözetilmeden, sanık hakkında TCK.nun 572/1. fıkrası yerine 2. fıkrası ile ceza tayini, bozmayı gerektirmiş, C. Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün değişik gerekçeyle istem gibi (BOZULMASINA), 23.6.1994 gününde oybirliğiyle karar verildi.