 |
T.C.
YARGITAY
2. Ceza Dairesi
E. 1992/10681
K. 1992/12175
T. 3.12.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- ÇEVRE KANUNUNA AYKIRI DAVRANIŞ
- İDARİ PARA CEZASI
- GÖREVSİZLİK
ÖZET 2872 sayılı Çevre Kanununun 3. Bölümünde, "Çevre Korunmasına ilişkin önlemler ve yasaklar" başlığı altında düzenlediği ve (Cezai Hükümler) başlıklı 1. Bölümünde de idari para cezası olarak müeyyide öngörülüp Kanunun 24. maddesinde yetkili idari mercide belirtildiği halde, sanığa yükletilen eylemlerin bu konuda özel olarak düzenlenip müeyyideye bağlandığı ve TCK.nun 526. nıaddesindeki suçun unsurlarının bulunmadığı, bu nedenle görevsizlik kararı verilmesi gerekir.
(2872 s. Çevre K. m. 9,20,24)
(765 s. TCK. m. 526)
Yetkili mericilerce verilen emirlere aykırı hareketten sanık Hayattin'in yapılan yargılaması sonunda; mahkumiyetine dair, (Ayvalı Sulh Ceza Mahkemesi)nden verilen 30.12.1991 tarihli hükmün Yargıtay'ca incelenmesi C. Savcısı tarafından süresinde dilekçeyle istenmek ve dava evrakı C. Başsavcılığı'nın 5.11.1992 tarihli tebliğnamesiyle Daireye gönderilmekle okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği düşünüldü:
Sanığın aykırı davrandığı, Turistik bölge olan Ayvalık ilçesi Sarımsaklı Mevkii'nde turizm sezonunda bazı inşaatlarda bir kısım faaliyetlerin durdurulması gerektiğine ilişkin Turizm Bakanlığı işletmeler Genel Müdürlüğü'nün 12.7.1991 günlü genelgesinde; "Turizm hareketlerinin yoğun olarak devam ettiği bu aylarda kentsel alanlarda ve turistik yerlerde sürdürülen inşaatların gürültü, çirkin görünüm, çevreyi kirletme gibi olumsuz etkilerinden turistlerin ve vatandaşların büyük ölçüde rahatsız oldukları.... şikayetlerde büyük bir artış olduğu, söz konusu şikayetler otel rezervasyonlarının iptali boyutuna kadar çıkabilmekte ve Türkiye'de gelişmekte olan turizm sektörü için olumsuz bir ortam yaratmaktadır" denilmekte olup, Turizm Bakanlığı'nın görevleri de gözetildiğinde kamu kuruluşları ve mahalli idarelerle işbirliği yaparak turizmi geliştirme ve destekleme amacı taşıdığı, genelgede önerilen önlemlerin esasen 2872 sayılı Çevre Kanununun 3. Bölümünde (Çevre Korumasına ilişkin önlemler ve yasaklar) başlığı altında düzenlendiği ve (cezai hükümler) başlıklı 1. Bölümünde de idari para cezası olarak müeyyide öngörülüp Kanunun 24. maddesinde yetkili idari mercide belirtildiği halde, sanığa yükletilen eylemlerin bu konuda özel olarak düzenlenip müeyyideye bağlandığı ve TCK.nun 526. maddesindeki suçun unsurlarının bulunmadığı, bu nedenle görevsizlik kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde mahkumiyet hükmü tesisi,
Bozmayı gerektirmiş, Yerel C. Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi (BOZULMASINA), 3.12.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.