 |
T.C.
YARGITAY
2. Ceza Dairesi
E: 1991/3763
K: 1991/4840
T: 30.04.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : İltiyadi sarhoşluktan sanık Şükrü'nün yapılan yargılaması sonunda; mahkumiyetine dair, (Burdur Sulh Ceza Mahkemesi)nden verilen 23.11.190 tarihli hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından süresinde dilekçeyle istenmek ve dava evrakı C. Başsavcılığı'nın 28.3.1991 taihli tebliğnamesiyle daireye gönderilmekle okunup, iş anlaşıldıktan sonra gereği düşünüldü:
KARAR : Sarhoşluk suçundan itiyadın oluşması için, bu suçtan verilen bir mahkumiyet hükmünün kesinleşmesinden sonra, ikinci sarhoşluk suçunun işlenmesi, onun da kesinleşmesinden sonra, tekrar sarhoşluk suçunun işlenmesi, ilk hükmün kesinleşme tarihi ile son suç tarihi arasında beş yıllık sürenin de geçmemesi ve itiyada esas alınması gereken önceki mahkumiyet hükümlerinin 3682 sayılı Adli Sicil Kanununun 8. maddesindeki silinme koşullarını taşımaması, ayrıca cezanın tür ve miktarı itibariyle tekerrüre esas olacak nitelikte olması gerektiği cihetle, sanığın itiyadi sarhoşluk suçuna esas alınan Burdur Sulh Ceza Mahkemesi'nin 21.5.1988 tarih ve 1988/910-1454 sayılı kararındaki hafif hapisten çevrilmiş para cezasına ait mahkumiyet hükmünün 3506 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 14.12.1988 tarihinden önceye rasladığı ve hürriyeti bağlayıcı cezadan çevrilen para cezasını asli ceza sayan 3355 sayılı Kanunla değişik 647 sayılı Kanunun 4. maddesi ile CMUK.nun 305. maddesinin son fıkrası uyarınca tekerrüre esas alınamayacağı, dolayısıyla olayımızda itiyat halinin oluşmadığı gözetilmeden, TCK.nun 572. maddesinin 1. fıkrası yerine 2. fıkrasının tatbiki suretiyle, fazla cezaya hükmolunması,
SONUÇ : Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 30.4.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.
