 |
T.C.
YARGITAY
2. Ceza Dairesi
E: 1990/9249
K: 1990/9630
T: 27.09.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Yaralamaktan sanık G.Ç. müessir fiilden sanık A.Ç. hakaretten sanık K.K. haklarında yapılan duruşma sonunda; Mahkumiyetlerine dair .. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 31.1.1990 tarihli hükmün Yargıtayca incelenmesi istenmekle gereği düşünüldü:
KARAR : 1 - Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazlarının reddiyle sanık A.Ç. hakkındaki hükmün istem gibi ONANMASINA,
2 - Sanık G.Ç.'nin sağlam şişe ile mağdurunh kafasına vurduğu iddia ve tanık anlatımları ile sabit olmakla ve şişe bu halde silah sayılamayacağı cihetle TCK.nun 457/1. maddesinin tatbiki sureti ile sanığa fazla ceza tayini,
3 - Tanık B.'nin hazırlık ve duruşma ifadesinde önce müştekinin sanığa küfür ettiğini ifade etmesi, olayda dinlenen diğer tanıklar ise sanık K.K.'nın müştekiye küfür ettiğine dair bir beyanda bulunmamaları karşısında suçun ne şekilde subut bulduğu ve hakaretin karşılıklı olup olmadığı karar yerinde delillerde tahlil edilerek açıklığa kavuşturulmadan, mücerret subutun kabulü ile yazılı şekilde mahkumiyet hükmü tesisi,
4 - Kabul ve uygulamaya göre;
Sanık K.K. hakkında TCK.nun 482/3. maddesi ile ceza tayin edilirken suç tarihine göre asgari 150.000 lira olması gereken madde metnindeki doğrudan para cezasının eksik tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ve müdahiller vekillerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 27.9.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.