 |
T.C.
YARGITAY
2. Ceza Dairesi
E: 1990/4228
K: 1990/5307
T: 15.05.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Gıda Maddeleri Tüzüğüne aykırı hareketten sanık Mehmetin yapılan yargılaması sonunda mahkumiyetine cezasının ihtaren teciline müeccel cezasının aynen infazına yargılama gideri alınmasına dair Karacasu Sulh Ceza Mahkemesinden verilen 7.12.1989 tarihli hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından süresinde dilekçeyle istenmek ve dava evrakı C. Başsavcılığının 5.4.1990 tarihli tebliğnamesiyle daireye gönderilmekle okunup iş anlaşıdıktan sonra gereği düşünüldü :
KARAR : Yasal bir mani olmamakla beraber sanığın aynı suçtan ertelenmiş iki mahkumiyeti mevcut olmasına rağmen aynı nev'i suçları defaatle işlemekte ısrar eden sanığın kişiliğindeki olumsuz hal nazara alınmadan bu defa işlediği suçtan dolayı verilen cezanın da ertelenmesine karar verilmesi suretiyle takdirde hataya düşülmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi sayılmamış dosya içeriğine göre de sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığa bu defa verilen cezada ertelendiği bu itibarla TCK.nun 95. maddesine göre ayrı ayrı tenfizin sözkonusu olmadığı koşulları oluştuğu takdirde ve yasal süre sonunda vaki olmamış sayılması mümkün bulunan tecilli mahkumiyet daha önce gerçekleşen tecilin düşmesine yol açamayacağı gibi aynen infazına karar verilen tecilli mahkumiyete ait deneme süresinin diğer bir tecilli mahkumiyetle ortadan kaldırılmasının tecil müessesesinin hukuki yapısına ve doğuracağı sonuçlara uygun bulunmadığı gözetilmeden Karacasu Sulh Ceza Mahkemesinin 12.11.1987 tarih ve 211/231 sayılı kararıyla mahkum olduğu ertelenmiş cezasının çektirilmesine karar verilmesi,
SONUÇ : Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA 15.5.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.