 |
T.C.
YARGITAY
2. Ceza Dairesi
E: 1989/667
K: 1989/642
T: 09.12.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Tedbirsizlik ve dikkatsizlik sonucu beş kişinin ölümüne sebebiyet vermekten sanık Hilmi'nin yapılan yargılaması sonunda; TCK.nun 455/2, 40 ve 2918 sayılı Kanunun 119. maddeleri gereğince 4 yıl hapis ve 30.000 lira ağır para cezalariyle tecziyesine, tahfife, hakkında TCK.nun 455/son maddesinin uyğulanmasına, hapsin paraya çevrilmesine, cezaların ertelenmesine yer olmadığına şöför ehliyetnamesinin 2 ay süre ile geçici olarak geri alınmasına, tutuklu ve nezarette kaldığı günlerin cezasından mahsubuna ve yargılama gideri alınmasına dair, (Elmadağ Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen 30.11.1988 tarihli hükmün Yargıtay'ca incelenmesi müdahiller ve sanık vekilleri tarafından süresinde dilekçeyle istenmek ve dava evrakı C. Başsavcılığı'nın 1.2.1989 tarihli tebliğnamesiyle daireye gönderilmekle okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği düşünüldü:
KARAR : Toplanan delillere, gerekçeye, hakimin takdir ve kanaatına göre sanık vekillerinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Müdahiller vekilinin temyizine gelince:
Kanunda belirlenen alt ve üst sınırlar arasında ceza tayini hakimin takdir ve değerlendirme yetkisi içinde bulunmakla beraber, bu yetki kullanılırken adalet ve nasafet kurallarına bağlı kalınması kusurun yoğunluğu suçun işleniş şekli, kanun ve nizamlara muhalefet derecesi, husule gelen neticenin vahameti ve cezanın gayesi gibi unsurların gözönünde tutulması gerekir.
Olayımızda, sanığın 8/8 nisbetinde kusurlu bulunması ve beş kişinin ölümüne sebebiyet vermiş olması karşısında; ceza tayin edilirken oluşu ve sonuçlarına uygun biçimde alt sınırdan uzaklaşılması gereğinin nazara alınması icabettiği halde, bundan zuluh olunarak yazılı şekilde ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, müdahiller vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerine görülmüş olduğundan hükmün bu sebepden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 9.2.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.