 |
T.C
YARGITAY
21. HUKUK DAİRESİ
E: 2004/3315
K: 2004/3634
T: 13.04.2004
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- İCRA MAHKEMESİ KARARLARI
- TEMYİZ
213 s. VUK/298
2004 s. İİK/363
Davacı, (3. kişi) C.A. vekili Av. M.Y. ile davalı (Alacaklı) A.E. vek. Av. T.M.A. aralarındaki istihkak davası hakkında İzmir 7. İcra Mahkemesinden verilen 22.1.2004 gün ve 575/16 sayılı hükmün davacı (3. Kişi) vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 4949 sayılı Yasa'nın 101. maddesiyle değişik 363 maddesi hükmüne göre; Yasa'nın yürürlüğe girdiği 30.7.2003 tarihinden sonra icra mahkemelerince verilecek kararların temyiz edilebilmesi için, temyize konu dava değerinin 2.000.000.000 TL'yi geçmesi gerekir.
İİK'na 4949 sayılı Yasa'nın 102. maddesiyle eklenen Ek 1. madde uyarınca da; bu parasal sınır, her takvim yılı başından geçerli olmak üzere önceki yılda uygulanan parasal sınırların 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298. maddesi uyarınca Maliye Bakanlığınca her yıl tesbit ve ilan edilen yeniden değerlendirme oranında artırılması suretiyle uygulanır.
12.12.2003 gün ve 25314 sayılı Resmi Gazete'de ilan edilen Maliye Bakanlığı Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğinde, 2004 yılı için belirlenen yeniden değerlendirme oranı % 28,5 olarak öngörülmüştür. Buna göre, 2004 yılında icra mahkemelerince istihkak davaları sonucunda verilecek kararların temyiz edilebilmesi için, temyize konu dava değerinin 2.570.000.000 TL'sini geçmesi gerekir.
Somut olayda temyiz konusu değeri 1.700.000.000 TL.'dir.
Bu durumda hüküm kesin nitelik taşıdığından temyiz dilekçesinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıdaki nedenlerle davacı (3. kişi) vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, İİK'nun 363, 365/3 Eki 1. maddeleri uyarınca 13.4.2004 gününde oybirliğiyle karar verildi.