 |
T.C.
Y A R G I T A Y
21.Hukuk Dairesi
Esas Karar
2003/3981 2003/5916
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Y A R G I T A Y İ L A M I
Davacı, re’sen yapılan işyeri tescilinin iptaline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi Mesut Balcı tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
Mahkemece davacı işverenin “Mecitözü Emniyet Amirliği hizmet binası kalorifer tesisatı onarım” işyerinin re’sen tescili işleminin iptali isteğinin reddine karar verilmiş ise de bu sonuç usul ve yasaya aykırı olmuştur.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasanın 5. maddesine göre işyeri “ bu kanunun uygulanmasında 2.maddede belirtilen sigortalıların işlerini yaptıkları yerler işyeridir.” Denilerek tarif edilmiş ve işin niteliği ve yürütümü bakımından işyerine bağlı bulunan yerlerde işyerinden sayılmıştır.
Somut olayda ise, davacı işverenin Çorum ilinde 1.9.1995 tarihinde 506 sayılı Yasa kapsamına alınan “kalorifer kazanı onarımı” işyeri mevcuttur. Re’sen tescil edilen işyeri de “kalorifer tesisatı onarımı” işyeridir. İşin 18.11.1998-21.12.1998 tarihleri arasında kısa sürede tamamlandığı ve tescilli işyerinin faaliyet konusu ile doğrudan ilgili olduğu anlaşılmaktadır. İşin yürütümü ve niteliği bakımından asıl işyerine bağlı olduğu ortadadır. Tescilli işyerinde işin yapıldığı dönemde 2 işçinin daha işe alınarak çalıştırılması ve çalışmaları kuruma bildirilerek primlerinin ödenmesi de işin mevcut tescilli işyerinde yürütüldüğünü ve 506 sayılı Yasaya göre ayrıca kapsama alınması gereken nitelikte bağımsız işyeri olmadığını açıkça ortaya koymaktadır.
Mahkemece davanın kabulü gerekirken yazılı şekilde reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 23.6.2003 gününde oybirliğiyle karar verildi.
