 |
T.C.
YARGITAY
21. Hukuk Dairesi
E: 2003/1757
K: 2003/2697
T: 31.3.2003
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
3201-1/m.1,2
Davacı, 3201 sayılı Yasa gereğince 2.6.1975-4.6.1999 tarihleri arasındaki süreyle ilgili yurt dışı borçlanma talebinin kabul edilmesi gerektiğinin tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi M. Altan Çeliker tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
KARAR : Dava, Almanya'da ev kadını olarak bulunan davacının 2.6.1975-4.6.1999 tarihleri arasındaki bu süreyi 3201 sayılı Yasa gereğince borçlanıp borçlanamayacağının tesbitine ilişkindir.
Davacı 4.6.1999 tarihinde yurda kesin dönüş yaptığını belirterek borçlanma talebinde bulunmuş, ancak dosyada mevcut 24.2.2000 tarihli konsolosluk yazısından, 23.2.2000 tarihine kadar Almanya'da ikamet ettiği ve bu durumda belirtilen tarihte kesin dönüş yapmadığı anlaşılmaktadır. Her ne kadar kesin dönüş yapmadan borçlanma talebinde bulunmuş ise de 3201 sayılı Yasa'daki kesin dönüş şartının Anayasa Mahkemesinin 12.12.2002 gün ve 2002/36-198 sayılı kararı ile iptal edilmesi karşısında artık 3201 sayılı Yasa gereğince yapılan borçlanma taleplerinde kesin dönüş şartının aranmayacağı başka bir deyişle yurda kesin dönüş yapılmadan da borçlanma yapılabileceği açıktır. 20.3.2003 gün ve 2003/1668-2356 sayılı kararımız da ayrıntılı belirtildiği üzere Dairemizin uygulamalarıda bu yöndedir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz eden davacıya iadesine 31.3.2003 gününde oybirliğiyle karar verildi.