 |
T.C.
YARGITAY
21. Hukuk Dairesi
E: 2003/1177
K: 2003/1686
T: 6.3.2003
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
506/m.60
2829/m.4
4447/m.81
Davacı, SSK'ya 15.1.1994-18.12.1996 döneminde ödenen isteğe bağlı sigortalılık primlerinin Bağ-Kur'a ödenmesi gereken primlerden mahsup edilmesine ve emeklilik konusunda çıkarılan muarazanın men'ine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi Sultan Karagün tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
KARAR :
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre davalıların tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Mahkemece, davacının 1993 ila 1996 yılları arasında Bağ-Kur'lu olduğuna ilişkin kabulü yerindedir. Ne var ki davacının yaşlılık aylığı koşulları oluşmadığı yönündeki hükmü usul ve yasaya uygun bulunmamaktadır.
Gerçekten, davanın yasal dayanağını oluşturan 4447 sayılı Yasanın geçici 81.maddesinin ( A ) bendine göre sözü edilen Yasanın yürürlüğe girdiği 8.9.1999 tarihi itibariyle 23 yıl ve daha fazla sigortalılık süresi bulunan sigortalılar yönünden önceki Yasa hükümlerinin uygulanacağı öngörülmüştür. Davacının ise askerlik borçlanması yaptığı ve sigortalılık süresinin askerlik süresi kadar geriye götürüldüğü takdirde sözü edilen Yasanın yürürlük tarihine göre 23 yılı aşkın sigortalılık süresi olup, böylece yaşlılık aylığı talebinde bulunduğu tarihte 25 tam yıl sigortalılık süresi gün fiili prim ödeme koşullarını yerine getirdiği anlaşılmaktadır. Davacının böylece 2829 sayılı hizmet birleştirilmesine ilişkin yasa koşullarına gerek kalmaksızın 506 sayılı Yasa gereğince yaşlılık aylığına hak kazındığı dikkate alınmaksızın istemin reddi usul ve yasaya aykırıdır.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6.3.2003 gününde oybirliğiyle karar verildi.