|
T.C.
YARGITAY
21.Hukuk Dairesi
Başkanlığı
Esas Karar
2002/8954 2003/11265
YARGITAY İLAMI
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Davacı, davalı tarafından 223.438.112 TL. ödeme emri tebliğ edildiğini, 506 sayılı Yasa, 657 sayılı Yasa ve 4447 sayılı Yasanın 4571 sayılı Yasayla değişik 46. maddesinin 3.fıkrası hükümlerine aykırı olarak düzenlenen SSK Sigorta Müdürlüğü'nün 8.2.2002 tarih ve 2002/396 sayılı 223.438.112 TL. tutarlı ödeme emrinin iptaline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi Enver Aktaş tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
KARAR
Dava, konusu yapılan uyuşmazlık, Milli Eğitim Bakanlığına bağlı Balıkesir ili Edremit ilçesi Halk Eğitim Merkezi Müdürlüğü nezdinde çalıştırılan usta öğreticiler adına düzenlenen ücret bordrolarında işsizlik sigortası primlerinin kesilip kesilmemesi gerekliliği hususunda toplanmaktadır.
2000 yılı 5. ay ile 2001 yılı 6. ay arası ödenen ücretlerden işsizlik sigortası primleri kesilmediği için SSK'ca bu aylara ait ek prim tahakkuk ettirilmiş olup işyeri ile işyeri üst düzey yöneticisi müdür Hüseyin Zambak adına işsizlik sigortası primleri aslı ve gecikme zammı tutarı olarak 223.438.112 TL'lik ödeme emri çıkarılmıştır.
Bu kuruluşta çalıştırılan usta öğreticiler bir kadroya bağlı olmaksızın ek ders saati ücreti ödenerek geçici personel statüsünde çalıştırılmaktadırlar. Atanmaları 657. sayılı yasanın 89.maddesi ile yapılmış olup aldıkları ücretler okutulacak ders saati sayısına göre ilgili bakanlığın bütçesinden karşılanmaktadır. Bakanlığın teklifi ve Bakanlar Kurulu Kararı ile uygun nitelikleri bulunan kimseler arasından atanmaktadırlar.
Yine 657 sayılı yasanın 4. maddesinde T.C. dahilinde kamu kesiminde çalışanların sınıflandırılması yapılmıştır. Memurlar, sözleşmeli personel, geçici personel ve işçiler olarak 4 kategoriye ayrılmaktadır. Usta öğreticiler 4. maddenin c fıkrasında belirlenmiş geçici personel statüsüne dahil olmaktadırlar. Atanma şekilleri ve çalışma koşulları 4 c maddesi ile bu madde gereğince düzenlenen yönetmelikte ayrıntılı olarak anlatılmaktadır. Geçici personel 12 aydan daha kısa süreli ve ihtiyaç duyulan zaman kadar çalıştırılan personeldir. Bu yapılanmadan ötürüdür ki ödenen ücretlerden işsizlik sigortası primlerinin kesilmesi çalışma sürelerinin belirsiz olması gibi nedenlerle sürekli çalıştırılan personellerden ayrı sınıflandırılmaktadırlar.
Usta öğreticilerin geçici personel olsalar da ücretle çalıştırılıyor olmalarından ve hizmet akitlerinin varlığından ötürü 506 sayılı yasanın 2. maddesi kapsamına girecekleri düşünülmüş olsa da bu maddede anlatılan anlamda işverenleri ve hizmet akidleri yoktur. Doğrudan 506 sayılı yasanın 2. maddesi ile ilgilendirilemezler. Geçici süreli çalıştırıldıkları için de özlük hakları bakımından 5434 sayılı Emekli Sandığı yasası kapsamına da dahil edilemeyeceklerdir. Ancak ücretle çalıştırılan bu kesimin sosyal güvenceden yoksun bırakılmaması için ilgili Bakanlık bütçesinden karşılanan çalıştırıldığı ek ders saati karşılığı kendilerine ödenen ücretlerden SSK primi kesintisi yapılarak SSK ile ilgilendirilmelerinde bir engel yoktur.
Asıl dava konusu yapılan husus, geçici personel olarak çalıştırılan usta öğreticilerin ücretlerinden işsizlik sigortası priminin kesilip kesilmeyeceği gerekliliğine gelindiğinde; 4447 sayılı Yasanın 46.maddesinin incelenmesi gerekmektedir. Bu Yasa 8.9.1999 tarihinde ilk yürürlüğe girdiği tarihteki şekli ile işsizlik sigortası ödeneğinden yararlanacak olanların 506 sayılı Yasanın
2.maddesinde belirtilen sigortalılar ile aynı Yasanın geçici 20.maddesinde açıklanmış sandıklara tabi sigortalıları ilgilendirdiğini istisnaları ile birlikte sıralamakta olup 3.fıkrasında da kapsam dışında kalanları belirlemekte olup, 506 sayılı Yasa'nın 3.maddesine göre SSK'lı sayılmayanlar, sosyal güvenlik kuruluşlarından yaşlılık aylığı alıp, sosyal güvenlik destek primi ödeyerek veya
ödemeksizin çalışanlar için işsizlik sigorta primi alınmayacağı hususu açıklanmaktadır. Ancak 4571 sayılı Yasa ile 3.fıkrasında değişiklik yapılmış olup yürürlüğe girdiği 1.4.2000 tarihinden itibaren 46.maddenin 3.fıkrasının aldığı son şeklinde ise işsizlik sigortasından yararlandırılamayacak meslek gruplarının nitelendirilmesi daha net bir biçimde gösterilmiştir. Bu grup arasında “geçici personel” olarak çalıştırılanlar da geçmektedir. Artık bu şekli ile geçici personel statüsünde çalıştırılan ve atanması 657 sayılı Yasa'nın 89.maddesine göre yapılmış olan ve usta öğretici olarak çalıştırılanların işsizlik sigortası kapsamında bulunmayacakları tereddüt oluşturmamaktadır. Bu husus böyle belirlendikten sonra işsizlik sigortası primlerini, çalışanların ücretlerinden kesmemiş bulunan üst düzey yöneticilerinin 506 sayılı Yasa'nın 80.maddesi gereğince ödev ve sorumlulukları da bulunmayacaktır. Maliye Bakanlığının bu konuda yayınlanmış genelgesi bu dosyada mevcuttur.
Ödeme emri konusu olan prim borçları 2000 yılı 5.ayı ile daha ileriye yönelik aylara ait bulunmakla yasanın yürürlük tarihinden sonraya aittir.
Yasanın belirlemediği görevlerden ötürü kimseye sorumluluk yüklenemez. Diğer yandan geçici personel olarak çalıştırılan usta öğreticiler yılda 12 aydan kısa süreli ve 1 ayda 16 günden (120 saat) daha fazla çalıştırılmadıklarından 4447 sayılı Yasanın 51.maddesi gereğince de işsizlik sigortası ödeneğine hak kazanamamış bulunacaklardır. 51.maddesinde; hizmet akdinin sona ermesinden önceki son 3 yıl içinde en az 600 gün sigortalı olarak çalışıp işçilik sigortası primi ödemiş ve bu işten ayrılmadan önceki 120 gün içinde prim ödeyerek sürekli çalışmış olmaları kaydı ile işsizlik ödeneği almaya hak kazanırlar denmektedir. Bu olgular nedeni ile dosyadaki geçici personel olarak çalıştırılan usta öğreticilerin en uzun süreli görevlendirilmelerinde dahi son 3 yılda 600 gün çalışmış olmak koşuluna ulaşamayacakları görülmektedir. Bu nedenlerden ötürü işsizlik sigortası ödeneğine hak kazanmayacaklardır. Tüm bu hususlar düşünüldüğü içindir ki geçici personel olarak çalıştırılan usta öğreticiler, işsizlik sigortası ödeneğine hak kazanamayacakları için işsizlik sigortası priminin de ücretlerinden kesilmemesi gerekmektedir.
Anlatılan bu nedenlerden ötürü 4571 sayılı Yasa ile değişik 4447 sayılı Yasanın 46.maddesinin 3.fıkrası ve 51.maddesinde anlatılan bu hususlara rağmen 506 sayılı Yasanın 80.maddesindeki sorumluluktan ötürü usta öğretici olarak çalışanların ücretlerinden işsizlik sigortası primi kesilmediği gerekçesi ile ek işsizlik sigortası primi borcu tahakkuk ettirilip Halk Eğitim Merkezi Müdürlüğü ve müdürü adına ödeme emri çıkartılması nedeni ile Milli Eğitim Bakanlığı tarafından açılan itirazın iptali davasının da reddedilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Mahkemece yanılgı sonucu dosyada mevcut yazılı deliller ile ilgili Yasa maddeleri ve yönetmelik esaslarının uygulanması ile davanın kabulü gerekirken reddedilmesi doğru görülmemiştir.
O halde, tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 27.12.2002 gününde oybirliğiyle karar verildi.