 |
T.C.
YARGITAY
21. Hukuk Dairesi
E: 2002/8552
K: 2002/9836
T: 18.11.2002
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- TAŞINIR MAL İSTİHKAKI
- KESİN YETKİ KURALI
- DURUŞMA AÇILMASI
İÇTİHAT ÖZETİ: Basit yargılama usulüne göre yürütülen taşınır mala ilişkin istihkak davalarında, yasaca kesin yetki kuralı öngörülmediğinden yetki itirazı ilk itiraz olarak ve en geç ilk oturumda davanın esasına girilinceye kadar ileri sürülebilir. Merciinin kendiliğinden yetkisizlik karan vermesi usul ve yasaya aykırıdır.
Merci, yetki itirazını, duruşma açarak hadiseler gibi inceleyip karara bağlar.
(1086 s. HUMK. m. 187/2,222-225)
(2004 s. İİK. m. 96/97)
Mahalli mahkemesinden verilen kararın temyizen tetkiki davacı (3.kişi) vekili tarafından istenmiş, mercice ilamında belirtildiği şekilde mahkemenin yetkisizliğine karar verilmiştir. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve tekkik hakimi tarafıdan düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Uyuşmazlık 3. kişinin İİK.'nun 96 ve onu izleyen maddelerine davalı taşınır mala ilişkin istihkak davasıdır.
Merciice, dava dilekçesi ve davetiye davalıya tebliğ edilmeksizin ve dolayısıyla davalının yetki itirazı olmaksızın dosya üzerinde yapılan inceleme sonucu kendiliğinden yetkisizlik kararı verilmiştir.
Basit yargılama usulüne göre yürütülen taşınır mala ilişkin istihkak davalarında yasaca kesin yetki kuralı öngörülmediğinden yetki itirazı ilk itiraz olarak ve en geç ilk oturumda davanın esasına girilinceye kadar ileri sürülebilir. (HUMK. Md. 187/2) Somut olayda yetkisizlik itirazı olmadığı gibi kesin yetki kuralı da söz konusu olmadığından, kendiliğinden yetkisizlik kararı verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
Bundan başka, tetkik mercii yetki itirazını, duruşma açarak hadiseler gibi (HUMK. Md. 222-225) inceleyip karara bağlar. Duruşma yapılmadan görevsizlik kararı verilebileceğine ilişkin HUMK.'nun 7/1. maddesi hükmünün kıyasen uygulanması olanaksız olduğu halde, duruşma yapılmadan evrak üzerinde inceleme sonucu karar verilmesi de kabul biçimi yönünden doğru değildir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
Sonuç: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine 18.11.2002 gününde oybirliğiyle karar verildi.
