 |
T.C.
YARGITAY
21. Hukuk Dairesi
E: 2002/6724
K: 2002/8556
T: 14.10.2002
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- ÇALIŞMA SÜRELERİNİN TESBİTİ
- KANITLAMA YÖNTEMİ
· İÇTİHAT ÖZETİ: Rssmi belge veya yazılı delillerin bulunması, sigortalı sayılması gereken sürelerin saptanmasında güçlü delil olmaları itibariyle sonuca etkili olur iseler de; bu tür kanıtların bulunmaması, salt bu nedene dayalı istemin reddine neden olmayıp, somut ve inandırıcı olmaları koşuluyla bordro tanıkları iş ilişkisini bilen veya bilmesi gereken komşu işyeri çalışanlarının bilgileri ile bunları destekleyen diğer kanıtlarla dahi sonuca gitmek mümkündür.
(506 s. SSK. m. 79/8)
Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 22.5.1995-11,6.2000 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davacı ile davalılardan Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve tekkik hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre davalı Kurumun tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasanın 79/8. maddesinde, bu tür hizmet tesbit davalarının kanıtlanması yönünden özel bir yöntem öngörülmemiştir. Kimi ayrık durumlar dışında; resmi belge veya yazılı delillerin bulunması, sigortalı sayılması gereken sürelerin saptanmasında güçlü delil olmaları itibariyle sonuca etkili olurlar. Ne var ki bu tür kanıtların bulunmaması, salt, bu nedene dayalı istemin reddine neden olmaz. Somut bilgilere dayanması, inandırıcı olmaları koşuluyla, bordro tanıkları veya iş ilişkisini bilen veya bilmesi gereken komşu işyerleri çalışanları gibi kişilerin bilgileri ve bunları destekleyen kimi diğer kanıtlarla dahi sonuca gitmek mümkündür.
Somut olayda da davacının 22.5.1995 tarihli iş talep formu ile işe girdiği, Halkla ilişkiler Müdürünün düzenleyip onayladığı Bonservis içeriğine göre de 1995 yılı Mayıs ayından itibaren çalıştığının anlaşıldığı gibi şoför olarak çalışan tanıkların beyanları ile de çalışmanın kanıtlandığı gözetilmeksizin davanın tamamen kabulü gerekirken yazılı şekilde kısmen kabulüne karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ö halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
Sonuç : Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 14.10.2002 gününde oybirliğiyle karar verildi.