 |
T.C.
YARGITAY
21. Hukuk Dairesi
E: 2002/3947
K: 2002/4340
T: 13.5.2002
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
2004/m.97/a
Kararın temyizen tetkiki davalı ( alacaklı ) vekili tarafından istenmiş, merciice ilamında belirtildiği şekilde isteğin kabulüne karar verilmiştir. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü:
KARAR : Haciz, davacı 3.kişi anne ile borçlu kızının birlikte oturduğu evde yapılmıştır. Mülkiyet karinesi İİK.nun 97/a maddesi uyarınca borçlu ve dolayısıyla alacaklı yararınadır. Davacının bu yasal karinenin aksini güçlü ve kesin delillerle kanıtlanması gerekir. Davacının dayanağı olan belgelerden 17.6.2000 tarihli fatura davacı adına düzenlenmediği gibi haciz konusu buzdolabı Arçelik olduğu halde fatura Beko marka buzdolabına ilişkindir. Televizyona ilişkin promosyon belgesi ise davacı adına değil dava dışı kızı Özlem adına düzenlenmiş ve mahcuz koltuk takımı için ise belge ibraz edilmemiştir. Bu mahcuzların tanık sözlerine dayanılarak davacıya hediye edildiğinin ve davacıya ait olduğunun kabulüne karar verilmiş ise de karinenin aksinin tanık beyanı ile kanıtlanamıyacağının gözetilmemesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Mahcuz Beko çamaşır makinasına gelince, davacı takibe konu 17.4.2000 tarihli kredi sözleşmesinin düzenlendiği tarihten önce düzenlenmiş olan 4.9.1993 tarihli faturayı ibraz etmiştir. Faturanın gerçek olduğunun saptanması durumunda mülkiyet karinesinin aksinin kanıtlanmış sayılacağı ortadadır. Fatura, her zaman düzenlenmesi mümkün bulunan belgelerden bulunduğundan fatura dip koçanlarının, faturayı kesen firmadan getirtilmesi, firma yetkilisinin tanık sıfatıyla dinlenmesi ve gerektiğinde bilirkişi aracılığı ile faturayı kesen firmanın defterlerinde inceleme yapılarak oluşacak sonuca göre karar vermek gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. Davalı alacaklının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA , temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 13.5.2002 gününde oybirliğiyle karar verildi.