 |
T.C.
YARGITAY
21. Hukuk Dairesi
E : 2001/847
K : 2001/809
T : 06.02.2001
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Davacı, meslek hastalığı sonucu maluliyetten doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi Hacer Pat tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
KARAR
Davacının meslek hastalığı nedeniyle uğramış olduğu zararların tazmine ilişkin istemi yerinde bulunmamışsa da bu sonuç usul ve yasaya uygun bulunmamaktadır.
Gerçekten davacının davalı işyerinde çalışırken 1991 yılında tıbben yapılan bir saptamada meslek hastalığına yakalandığı ancak beden gücü kayıp oranının belirlenmediği daha sonra 1994!de işyerini terk ettiği ve akabinde 1996 yılında işyerine girmek istediği sırada yeniden yapılan tıbbı kontrolde bu kerre maluliyetin % 10 olarak saptandığı görülmüştür.
Meslek hastalığı, belirli bir işin sürekli görülmesi sonucu, işyeri koşullarına bağlı olarak ortaya çıkan bedensel ve ruhsal arazları tanımlayan bir kavramdır. Dava konusu olayda meslek hastalığının işyeri koşullarına bağlı oluşup oluşmadığı, öncelikle, konunun uzman kişilerince ve işyeri incelenmek suretiyle saptanmalıdır. Dosyadaki bulgulardan davalı işyerinde karbon tozu ve kükürt bulunduğu ve davacının belirtilen olumsuz koşulların bulunduğu yerde çalıştığı açıkça bellidir. Bu durumda konunun uzman kişilerce ve yerinde inceleme yapmadan sonuca gidilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 6.2.2001 gününde oybirliğiyle karar verildi.