Davacı, 20.4.1982-1.2.1985 tarihleri arasındaki sürenin sigortalı hizmetten sayılmasına karar verilmesini istemiştir.

Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde isteğin reddine karar vermiştir. Hükmün, davacı tarafından,.temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve tetkik hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

Davacının, 20.2.1978 tarihinden itibaren meslek kuruluşu kaydına dayanılarak zorunlu Bağ-Kur sigortalısı olduğu ve 1.2.1985 tarihine kadar primlerini ödediği uyuşmazlık konusu değildir. Uyuşmazlık, 20.4.1982 ila 1.2.1985 tarihleri arasında davacının zorunlu Bağ-Kur sigortalısı sayılması için vergi mükellefi bulunmasının koşul olup olmayacağı noktasında toplanmaktadır. Bu yönü ile davanın yasal dayanağı belirgin olarak 1479 sayılı Yasanın 2654 sayılı Yasa ile değişik 24. maddedir. Anılan maddeye göre, bir kimsenin, zorunlu Bağ-Kur sigortalısı olması için a) Kendi adına ve hesabına bağımsız çalışması b) Ticari kazanç veya serbest meslek kazancı dolayısıyla gerçek veya götürü usulde gelir vergi mükellefi olması ve esnaf ve sanatkar siciline kayıtlı bulunması veya Kanunla kurulu meslek kuruluşlarına usulüne uygun olarak kayıtlı olması gerekmektedir. Maddeden açıkça anlaşıldığı üzere 20.4.1982 ila 1.2.1985 tarihleri arasında zorunlu sigortalı olmak için salt vergi kaydı koşul olmayıp vergi mükellefi olma niteliğinde bulunmayan ve fakat esnaf ve sanatkar siciline kayıtlı olanlarında zorunlu Bağ-Kur sigortalı sayılacağı tartışmasızdır. Kaldı ki, davacı 1978 tarihinde meslek kuruluşu kaydı esas alınarak Bağ-Kur'a tescil edilmiş ve bu güne değin statüsünü değiştirmeden 1.2.1985 tarihine kadar primlerini ödemiştir. Öte yandan, davacı 20.4.1982 ila 1.2.1985 tarihleri arasında geçen günlerin primlerini ödediğine göre, anılan dönemin isteğe bağlı sigortalı olarak değerlendirilmesi gerektiği de ortadadır.

Mahkemece; bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.

O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.

Sonuç:   Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle (BOZULMASINA), temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 15.2.2001 gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972