 |
T.C.
YARGITAY
21. Hukuk Dairesi
E:2000/5595
K:2000/5922
T:21.09.2000
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
YARGITAY İLAMI
Davacılar, murisinin, iş kazası sonucu ölümünden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemişlerdir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi Hacer P... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
KARAR
Davacılar yararına manevi tazminata hükmedilmiş ise de bu sonuç usul ve yasaya uygun bulunmamaktadır.
Gerçekten dosya içersindeki bilgi ve belgelerden ve özellikle olay tarihinden yaklaşık 2 ay sonra düzenlenen 7.3.1997 günlü davacı tarafından imzası ile kabul edilen ve aksi ileri sürülmeyen ibraname ile davacıların tüm manevi tazminat haklarını aldıkları anlaşılmaktadır. Manevi tazminatı gerektiren davalarda, kişinin olay tarihine göre takdir etmiş olduğu bir meblağın duyulan elem ve üzüntü karşılığı takdiri ve istenilmesi söz konusudur. Dava konusu olayda, davacı, gerek kendisi ve gerekse çocuğu için takdir ettiği manevi tazminatı almış olmasına karşın bu kere yeniden manevi tazminata hükmedilmesi manevi tazminatın bölünmezlik ilkesine açıkça aykırıdır. Bu durumda manevi tazminat isteminin reddi gerekirken aksine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine 21.9.2000 gününde oybirliğiyle karar verildi.