 |
T.C.
YARGITAY
21. Hukuk Dairesi
E:1999/6235
K:1999/8484
T:23.11.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ALACAK
SİGORTA EMEKLİSİNİN YURT DIŞINDA TEDAVİ KOŞULU
TÜRK PARASI-YABANCI PARA
ÖZET : Sigorta emeklisinin yabancı ülkede hastalanması halinde, o ülkede tedavisi ile ilgili giderlerin, kurum tarafından ödenmesi için bu konudaki, Sosyal Sigorta işlemleri Yönetmeliğinin 57. maddesi gereğince, tedavinin kapsamı, niteliği ve süresi göz önüne alınarak ve kalem kalem gösterilerek, kurum tarifelerine göre Türk parası olarak hesaplanması yönünde bilirkişi raporu alınması ve Türk parası olarak sonuca gidilmesi gerekir.
(506 s. SSK. m. 32)
Davacı, tedavi gideri olan 2.000 Doların SSK dışındaki davalılardan 10.000 Doların da tüm davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılardan Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve tetkik hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Mahkemece, davacı ABD'de faaliyet gösteren Hastahane yararına; Kurum emeklisine yapılan sağlık yardımları nedeniyle 10.000. ABD Dolarının davalı Kurumdan alınmasına karar verilmişse de bu Sonuç usul ve Yasaya uygun bulunmamaktadır.
Gerçekten, davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasanın "Hastalık Sigortası" kurallarında; Kurum emeklilerinin yurt dışında tedavilerini yaptırmaları ve sağlık yardımlarından yararlanmaları yönünde bir hüküm yer almamıştır. Ancak, aktif sigortalıların, belli yasal koşulları yerine getirmeleri koşuluyla yurt dışında tedavileri ve buna bağlı sağlık yardımlarından istifadeleri mümkün bulunmaktadır. 506 sayılı Yasanın 32. maddesi bu yönden açık düzenleme getirmiştir.
Ne varki; emekli sigortalıların, yurt dışına çıkmalarını yasaklamak veya devamlı yurt içinde ikametlerini zorunlu kılmak yolunda bir uygulamaya da geçerlik tanımak bir hukuk devletinde mümkün değildir. Bunun sonucu yurt dışında rahatsızlanan emeklilere sağlık yardımlarından yararlanma hakkı tanımamak, sosyal güvenlik temel ilkeleriyle bağdaşmaz. Nitekim, Sosyal Sigorta İşlemleri Yönetmeliğinde 57. maddesinde, ani ve acil hastalık sonucu, Kurum sağlık tesisleri dışında yapılan sağlık giderlerinin Kurum Sağlık kuruluşlarında uygulanan tarifeler üzerinden ilgiliye ödeneceğini hükme bağlamıştır. Ani ve acil hastalanma yeri ise, yurt içi olarak sınırlandırılmamıştır. Şu duruma göre, yurt dışında meydana gelen durumlar için dahi bu kural uygulanmalıdır.
Dava konusu olayda, Kurum emeklisinin, yurt dışında rahatsızlanması sonucu, davacı hastahanede 18 gün yattığı ve Sonuçta hayatını kaybettiği dikkate alındığında, Kurum adına, bu tedaviyi yapan Sağlık Kuruluşuna, Yönetmeliğin öngördüğü ödemelerin yapılması gereklidir. Ancak bu ödemelerin Türk Parası karşılığı ve Kurum sağlık tesisleri ücret tarifelerine göre hesaplanması zorunludur. Mahkemenin, ilke olarak soruna yaklaşması doğrudur. Ancak yöntem olarak hükme esas alınan rapor, yeterli değildir. Bilirkişi raporunun; yapılan tedavinin süre, nitelik ve kapsamı göz önünde tutularak, ve kalem kalem gösterilmek koşuluyla Kurum tarifelerine göre Türk Parası olarak sonuca ulaşması gerekirken global bir biçimde hesaplama ve buna bağlı, dolar üzerinden hüküm kurulması Usul ve Yasaya aykırıdır.
Ohalde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmadır.
So n u ç: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle (BOZULMASINA), 23.11.1999 gününde oybirliğiyle karar verildi.