 |
T.C.
YARGITAY
21. Hukuk Dairesi
E:1999/5990
K:1999/5761
T:16.09.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ÖZET:Tazminat hesabında, dosyadaki bilgi ve belgelerden ve özellikle vekilinin dilekçelerinden sağladığı belli olan kazançtan fazla kazanç esas alınarak hesap yapılması doğru değildir.
YARGITAY İLAMI
Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ve Tetkik Hakimi B.Mustafa Ş... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan ve temyiz konusu hükme ilişkin dava, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438.maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hallerden hiçbirine uymadığından Yargıtay incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
KARAR
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre davacının tüm davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Zararlandırıcı sigorta olayına maruz kalan işçinin tazminatının hesaplanmasında; 01.01.1998 ila 30.06.1998 döneminde elde ettiği aylık brüt 250.000.000 TL aylık kazan sağladığı, dosyadaki bilgi ve belgelerden ve özellikle davacı vekilinin tarihsiz dilekçesi ve eki bordro içeriğinden açıkça anlaşılmasına karşın, bilirci dönem için tazminat hesabının, 324.000.000 TL ikinci dönem için de 343.000.000 TL üzerinden yapılması isabetli değildir.
O halde davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edenlerden davalıya iadesine 16.09.1999 gününde oybirliğiyle karar verildi.
