 |
T.C
YARGITAY
21. Hukuk Dairesi
E: 1999/1711
K: 1999/1744
T: 16.3.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
506/m.82
DAVA VE KARAR : Davacı, şirket satın alınan gayrimenkul üzerindeki fabrikanın tüm hukuki vecibeleri ile birlikte satın alınmadığının tesbitine şirketin önceki fabrika malikinin davalıya olan borçlarından dolayı dayanışmalı sorumlu olmadığının tesbitine ayrıca şirketin sicil numarasının 2.3602.011.01.28.88.33.07 olarak tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi Demet Kurtuluş tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
YARGITAY 21. HUKUK DAİRESİ KARARI:
Taraflar arasındaki uyuşmazlık eski işveren konumunda bulunan Turbo Filtre A.Ş.’nin Kuruma olan prim ve ekleri borcundan yeni işveren konumunda bulunan Or Filtre A.Ş.’nin borçlu olup olmadığnını tesbitine yöneliktir. Mahkeme her iki şirket arasında hukuksal bir ilişki bulunmadığından davacı istemini kabul etmiş, eski işveren borçundan yeni işverenin sorumlu bulunmadığını hüküm altına almıştır.
Oysa dosyadaki bilgi ve belgelerden mahkemenin bu kabulünün Usul ve Yasa’ya uygun bulunmadığı anlaşılmaktadır. Gerçekten dava’nın yasal bir işyerinin sigortalıları ile birlikte devri veya intikali halinde eski işverinin Kuruma olan prim borcu ve eklerinden yeni işvereninde aynı zamanda müteselsilen sorumlu olduğu öngörülmüştür. Dosya içeriğinden anlaşıldığı üzere eski işveren konumundaki A.Ş.’nin işine yaklaşık 2 haftalık bir ara verildiği bu arada işyeri makinalarının bakım ve onarımının yapıldığı, işyerinin oluştuğu gayrimenkullerin eski A.Ş.’den yeni kurulan davacı Or Filtre A.Ş.’ye satış işleminin gerçekleştiril diği eski işyeri çalışanlarının büyük bir bölümünün yeni işyerinde dahi çalışma larını sürdürdüğü, esasen her iki şirketin kurucu ve ortaklarından Sami Özdemir ’in belirtilen konumunu muhafaza ettiği görülmektedir. Böylece eski işyerinin devri niteliğinde bir hukuksal durum ortaya çıkmaktadır. Yasa’nın öngördüğü biçimde bir işyerinin başka bir işverene devri durumunda yeni işveren dahi eski döneme ilişkin prim borçlarından sorumlu olmaktadır. İşyerinin satışı veya baş ka bir hukuki nedenle devrinin yasal koşullarının oluşu ve 506 sayılı Kanunun 82. maddesi amacı açısından önemi bulunmamaktadır. Bu nedenle dava konu su olayda yeni işverenin sorumluluğunu ortadan kaldıracak bir durum olmama sına karşın mahkemenin aksine düşünce ile istemi kabulü Usul ve Yasa’ya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle ( BOZULMASINA ), oybirliğiyle karar verildi.