 |
T.C.
YARGITAY
21. Hukuk Dairesi
Esas No : 1998/2776
Karar No : 1998/3014
Tarih : 28.04.1998
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi Filiz Ekizoğlu tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit. edildi.
KARAR
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hüküm dayandığı gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Zararlandırıcı sigorta olayına maruz kalan işçinin işyerinde yıllık ortalama çalışma gün sayısının saptanmasında, işçinin işyerindeki çalışmaları (izinli ve istirahatli) günler dahil yılın yarısına yansıması zorunludur. Başka bir anlatımla, işçinin çalışmaları yılın en az yarısına yansımamakta ise, ait olan yıl, yıllık ortalamanın hesabına dahil edilmez. Kuşkusuz yılın, altı ayına yansıyan çalışmaların tüm ayları kapsaması ve full-time olarak geçmesi koşul olmayıp, yıl içindeki çalışma sürecinin aylar itibariyle yıllık ortalamayı etkileyecek oranda bulunması yeterlidir. Örneğin; işçinin 1995 yılının 1. ayında 15 gün, 2. ayında 18 gün 3. ayında 25 gün 4. ayında -0- gün 5. ayında 17 gün 6. ayında 25 gün çalıştığının var sayılması durumunda yıllık ortalama çalışma gün sayısının bulunmasında, diğer çalışılan yıllara, 1995 yılınında katılması suretiyle işçinin işyerindeki yıllık ortalama çalışma gün sayısının bulunması gerekmektedir.
Somut olayda, ve hükme dayanak alınan mesai listesindeki işçinin, işyerinde 1987, 1993, 1994, 1996 ve 1997 yıllarında yılın 6 ayına dağılan bir çalışma mevcut olduğundan bu yılların tümünün hesaba katılması gerektiği açıkça anlaşılmaktadır.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın nedenleri ve dayanakları gösterilmeksizin işçinin yıllık ortalama çalışma gün sayısının belirlenmesinde 1987 ve 1993, 1994, 1995, 1996, 1997 yıllarının dahil edilmemesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir .
3-Öte yandan davacıya 4475 sayı ile bağlanan Peşin Değerinin toplam 1.290.228.572 TL. olarak bildirildiği halde, nedenleri ve dayanakları gösterilmeksizin tazminattan 930.510.963 düşülmeside isabetli değildir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazlar edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, harcının istek halinde davalıya iadesine 28.4.1998 gününde oybirliğiyle karar verildi.