 |
T.C.
YARGITAY
21. Hukuk Dairesi
Esas No : 1998/2451
Karar No : 1998/2374
Tarih : 31.3.1998
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
İSTİHKAK DAVASI
İYİNİYET
MUVAZAA
ÖZET : Borçlu, Borcun doğumundan ve ödeme emrinin tebliğinden kısa bir süre sonra kurulan ve mahcuz aracı satın alan davacı şirketin kurucusu ve ortağı olmakla, davacı şirket, aracı devralırken iyi niyetli olduğunu ileri süremeyeceğinden, muvazaaya dayanan istihkak davasının reddi gerekir.
(2004 s. İİK. m. 96, 97)
Mahalli mahkemesinden verilen kararın temyizen tetkiki davacı (3. kişi) ile davalı (alacaklı) vekilleri tarafından istenmiş, merciine ilamında belirtildiği şekilde isteğin kısmen kabulüne karar verilmiştir. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve tetkik hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1- Davacının temyiz dilekçesi süresinde temyiz esas defterine kaydedilmediği gibi, temyiz harcını da yatırmadığından temyiz dilekçesinin reddine,
2- Davalı alacaklının temyizine gelince;
Uyuşmazlık İİK.nun 96 ve ardından gelen maddelerine dayanan istihkak davasıdır. Davacı limitet şirket mahcuz aracı, borçludan Noterde satın aldığını ileri sürmüş, merciice davanın kabulüne karar verilmiştir.
Borçlu, borcun doğumundan ve ödeme emrinin tebliğinden kısa bir süre sonra 27.12.1996 tarihinde kurulan ve mahcuz aracı 31.12.1996 tarihinde satın alan davacı şirketin kurucusu ve ortağıdır. Fiili haciz 8.1.1997 tarihinde yapılmış ise de; davacı şirket borçlu aleyhine yapılan takibini bildiğinden aracı devralırken iyi niyetli olduğunu ileri süremez. Bu durumda, borçlunun mal kaçırmak amacıyla aracı muvazaalı olarak kurucusu olduğu şirketin malı gibi göstermek gayreti içinde olduğu anlaşıldığından muvazaaya dayanan istihkak davasının reddi yerine yanlış değerlendirme sonucu kabulü usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
0 halde; davalı alacaklının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Kararın yukarıda açıklanan nedenlerle (BOZULMASINA), temyiz harcının istek halinde davalı (alacaklı)'ya iadesine, 31.3.1998 gününde oybirliğiyle karar verildi.