 |
T.C.
YARGITAY
21. Hukuk Dairesi
Esas No : 1998/1738
Karar No : 1998/1992
Tarih : 19.03.1998
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Davacılar, murisinin işkazası sonucu ölümünden doğan'manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemişlerdir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi Demet Kurtuluş tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava davacılar murisinin bir işkazası sonucu ölümü üzerine uğranılan manevi zararın giderilmesine ilişkindir. Bu tür davalarda işverenin sorumluluğuna gidilebilmesi için işverenin 1475 sayılı kanunun 73.maddesinin öngördüğü biçimde kusurunun saptanması veya olayın bir kaçınılmazlık sonucu meydana geldiğinin anlaşılması, bunlar dışında 1475 Sayılı Kanunun 1/son fıkrası ile B.K'nun istihdam edenin sorumluluğuna ilişkin esasa dayanması gerekir. Dava konusu olayda davalı işverenin bu yönden ölen işçisine karşı sorumluluğu yöntemince ortaya konmamıştır. Hernekadar dosya içerisinde aynı kazada ölen davalı TEDAŞ işçisi Ertuğrul'un mirasçıları tarafından açılan ve kesinleşmiş bir dava ve davanın dayanağı bir kusur raporu mevcutsa da, söz konusu kusur' durumu bu davada bağlayıcı nitelikte ve kesin yargı durumunda bulunmamaktadır. Her iki davanın taraf ve dava miktarları ayrıdır.Bu durumda söz konusu kazada hayatını kaybeden ve davacılar miras bırakanı araç şoförü Süleyman Kaçar'ın davalı işveren TEDAŞ ile karşılıklı sorumluluklarını belirleyen yeni bir kusur raporu almak gerekirken davacılar murisinin %75 dava dışı 3. kişi Erdem E...'in %25 oranında ve toplam %100 oranında kusurlu oldukları ve dolayısıyla işverenin zararlandırıcı olayla illiyetinin kesildiği kusur raporunun esas alınması ve buna dayalı hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 19.3.1998 gününde oybirliğiyle karar verildi.