 |
T.C.
YARGITAY
21. Hukuk Dairesi
Esas No : 1998/1618
Karar No : 1998/1756
Tarih : 12.3.1998
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
İSTİHKAK DAVASI
MÜLKİYET KARİNESİ
MUVAZAA
KARAR ÖZETİ: Haciz, borçluya ödeme emri tebliğ edilen adresinde borçlunun huzuru ile yapıldığından, mülkiyet karinesi borçlu, dolayısıyla alacaklı yararına olup, aksini iddia eden davacı 3. kişinin iddiasını kesin ve inandırıcı delillerle ispat etmesi gerekir.
İİK nun 44. maddesindeki koşullara uyulmadan yapılan işyeri devirleri alacaklılara karşı geçerli olamaz.
(2004 s. İİK. m. 44,96)
Mahalli mahkemece verilen kararın temyizen tetkiki davalı (alacaklı) vekili tarafından istenmiş, merciice ilamında belirtildiği şekilde isteğin kabulüne karar verilmiştir. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve tetkik hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Uyuşmazlık İİK. nun 96 ve ardından gelen maddelerine dayanan istihkak davasına ilişkindir.Haciz, 30.10.1996 tarihinde borçluya ödeme emri tebliğ edilen borçluya ait 520/2 Sokak No: 6/A İzmir adresinde, borçlunun huzuru ile yapılmış, alacaklı tarafından borçluya satılan faks makinasının mahcuzlar arasında bulunduğu görülmüştür. IİK.nun 97-a maddesi gereği mülkiyet karinesi borçlu dolayısıyla alacaklı yararına olup aksini iddia eden dava 3. şahsın iddiasını kesin ve inandırıcı delillerle ispatı gerekir. Davacı şirket bu iş-yerinin kendisine ait olduğunu ileri sürmüş ise de ibraz ettiği tahrif edilmiş vergi levhası ile vergi kaydı ve yoklama fişi tek başına işyerinin kayıt sahibine ait olduğu konusunda kesin kanıt sayılamaz. Bu belgelerdeki bilgilerin aksine İzmir Ticaret Sicili Memurluğunun 1.8.1997 tarihli yazısında açıkça (davacı şirket merkezinin borçlu ile hiçbir ilgisi bulunmayan 1203/4 Sokak No: 5/L Yenişehir - İzmir olduğu ve bu adreste faaliyetine devam etmekte olduğu) bildirilmiştir. Davacı mahcuzlarla ilgili hiçbir mülkiyet belgesi ibraz etmediği gibi tanık anlatımları da samimi ve inandırıcı olmadığından yasal karinenin aksini ispat edememiştir.
Öte yandan, İİK.nun 44. maddesindeki koşullara uyulmadan yapılan işyeri devirlerinin alacaklılara karşı geçerli olamayacağı Dairemizin yerleşmiş ve oturmuş görüşlerindendir.
Bu durumda muvazaaya dayanan istihkak davasının reddi yerine yanlış değerlendirme sonucu yazılı şekilde kabulü usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
0 halde davalı alacaklının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Kararın yukarıda açıklanan nedenlerle (BOZULMASINA), temyiz harcının istek halinde davalı (alacaklı)'ya iadesine, 12.3.1998 gününde oybirliğiyle karar verildi.