 |
T.C.
YARGITAY
21. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/7793
Karar No : 1997/7899
Tarih : 1.12.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Davacı 3201 sayılı Yasayla yapılan hizmet borçlanmasını iptal eden Kurum işleminin iptaliyle borçlanmanın geçerli olduğunun tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi Mesul Balcı tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
KARAR
Hakimin son oturumda tutanağa yazdırıp tefhim ettiği karar esas karar olup, sonradan yazılan gerekçeli kararın bu kararı aykırı olmaması gerekir. Oysa zabtın 22.10.1997 günlü oturumda tefhim edilen kısa karar ile gerekçeli kararın aykırı olduğu zabtın ve kararın incelenmesinden açıkça anlaşılmaktadır. Öte yandan konuyla ilgili 10.4.1992 günlü ve 991/7 Esas 1992/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca bu aykırılığın giderilmesi suretiyle gerçeğe ve hukuka uygun bir karar verilmesi gereği açıktır. Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı biçimde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazların kabul edilmeli hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine 1.12.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.