 |
T.C.
YARGITAY
21. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/7227
Karar No : 1997/7605
Tarih : 20.11.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Davacılar murisinin iş kazası sonucu ölümünden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemişlerdir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi Demet Kurtuluş tarafından düzenlenen raporda dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği görüşüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
KARAR
1-Dosyadski yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre davalıların tüm temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacıların temyiz itirazına gelince;
Hükme dayanak alınan kusur raporu davacılar murisinin ölümüne neden olan olayın oluş, neden ve sonuçlarına uygun bulunmamaktadır. Dosya içerisinde bulunan Sosyal Sigortalar Müfettişinin raporu içeriği ve açılmamış sayılmalına karar verilen dosyadaki tanık beyanlarına göre olay, davacılar murisinin emniyet kemerinin yanlış halata bağlanması sonucu meydana gelmemiştir. Olayın söküm işi yapılırken emniyet kemerine bağlı olan halatın, sökülen ayağın aniden yerinden fırlayarak karşı demiri sıkıştırmasıyla halatın kopması sonucu meydana geldiği anlaşılmaktadır. Bunun sonucu bilirkişilerce yapılan değerlendirme hatalı olmaktadır. Olay tamamen iş düzeniyle ilgilidir. Direk sökümünde kullanılan yöntemin yanlış seçilmesi ve kemerin bağlanması yönünden gerekli düzenin kurulmaması, bu yönden güvenlik tedbirlerinin alınmaması ölüm olayının meydana gelmesinde en büyük etkendir. Bilirkişilerin ölüm olayına ilişkin olguları dosya içeriğine uygun olarak doğru saptamak vebuna göre, kusur oranlarını bulmaları gerekir. Mahkemenin yetersiz kusur bilirkişisi raporuna dayanması usul ve yasaya uygun bulunmamaktadır.
Mahkemece yapılacak iş, konunun özelliğine uygun uzman iş güvenliği müfettişlerinden görüş almak va sonucunu göre karar vermekten ibarettir.
O halde davacıların bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, fazla alınan temyiz harcının istek halinde davalılara iadesine, temyiz harcının istek halinde davacılara iadesine, 20.11.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.