 |
T.C.
YARGITAY
21. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/5735
Karar No : 1997/6163
Tarih : 07.10.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Davacı, meslek hastalığı sonucu maluliyetinden doğan manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hüküm, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi Filiz Ekizoğlu tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
KARAR
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalının tüm davacının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Dava %28.16 maluliyet nedeniyle uğramış olduğu manevi tazminatın ödetttirilmesi izüekire imiytiroid. Davacının meslekte kazanma güç kayıp oranının %28.16 oranında olduğu, uyuşmazlık konusu değildir. Uyuşmazlık sigortalıda oluşan %28.16 oranındaki sürekli işgörmezliğin saptandığı tarihin belirlenmesi noktasında toplanmaktadır.
Meslek hastalığnıın zamanla iyileşme göstermediği, mevcut hastalık nedeniyle meslekte kazanma güç kayıp oranının zaman içinde artış gösterdiği fakat azalmadığ bilinen bilimsel bir gerçektir. Öte yandan, meslek hastalığının tesbit tarihi, giderek maluliyet oranının belirlenme tarihi; faiz ile tazminatın miktarını doğrudan etkilediği ise söz götürmez. Hal böyle olunca, %28.16 oranındaki sürekli işgörmezliğin saptadığı tarihin hiçbir başka kuşku ve duraksamaya yer vermeksizin sağlııklı bir şekilde saptanması gerektiği açık-seçiktir.
Mahkemece yapılacak iş; davacı ile ilgili tüm tıbbi bilgi ve belgeler Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kuruluna gönderilerek, sigortalıda mevcut, %28.16 oranındaki sürekli işgörmezliğin hangi tarihte oluştuğunu belirlemek, ve sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının, bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASNIA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıya yükletilmesine 07.10.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.