 |
T.C.
YARGITAY
21. Hukuk Dairesi
E:1997/5104
K:1997/5356
T:16.06.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
KARAR
Dava, 3 şansın istihkak iddiasına ilişkindir.
Davacı 3.şahıs ile borçlu karı-koca olup menkul haczi 02.04.1996 tarihinde müşterek konutta yapılmıştır. Davacı kadın 15.10.1993 tarihli mahkeme ilamı ile boşandıklarını ve o tarihten beri ayrı yaşadıklarını ileri sürmüş ise de, aksi sabit olmayan 02.04.1996 tarihli haciz tutanağı ile yine aynı adreste yapılan 2.menkul haczine ilişkin 02.07.1996 tarihli haciz tutanağı içeriğine, satış ilamının 11.09.1996 tarihinde haciz yapılan evde birlikte oturan kızına tebliğine ilişkin tebligat belgesine, takip konusu senetleri vadelerine, vadelerinin gelmesinden hemen sonra açılan ve anlaşma ile sonuçlanan boşanma ilamı tarihine, Ankara 6. İcra Hakimliğinin aynı takip sırasında 02.07.1996 tarihinde haczedilen menkullerle ilgili olarak aynı istihkak davacısının davasının reddine ilişkin 1996/632-136 sayılı ilamı ve tüm dosya kapsamından davacı ile borçlunun alacaklıdan mal kaçırmak amacıyla muvazaalı olarak boşandıkları, boşanmaya rağmen birlikte oturmaya devam ettikleri anlaşılmış, bu kanıtlar karşısında davacı tanıklarının anlatımları samimi ve inandırıcı görülmemiştir.
Bu durumda İİK.nun 97-a maddesindeki borçlu dolayısıyla davalı alacaklı yararına olan karinenin aksi davacı tarafından da ispat edilemediğinden davanın reddi yerine yanlış değerlendirme sonucu kabulü usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalı alacaklının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalı(alacaklı)ya iadesine 16.09.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.
