 |
T.C.
YARGITAY
21. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/1276
Karar No : 1997/1314
Tarih : 27.02.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 1.11.1978-31.5.1994 tarihleri arasında asgari ücretle geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılardan kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi Sultan Karagün tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davacının sigortasız geçtiği iddia ettiği işyeri, apartman kapıcılığına ilişkindir. Mahkeme 1978 ile 1994 yıllarına ilişkin yaklaşık 16 yıllık uzuncu sayılabilecek bir süreyi salt tanık beyanına göre hüküm altına almıştır. Bu tür davalarda gösterilmesi gereken özen ve araştırma sorumluluğu bir tarafa itilerek sonuca gidilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
Gerçekten işyerinin apartman kapıcılığı olduğu iddia edildiğine göre bu dönem içerisindeki karar defterlerinin, ödeme belgelerinin incelenmesi, apartman yöneticiliğinin ve sakinlerinin bilgilerine başvurulması gereklidir. Bu arada mahalle muhtarlığından veya zabıtadan kapıcılıkla ilgili kayıt ve belgeler olup olmadığı saptanmalı, apartmanın kapıcılık dairesinde kimin oturduğu ve ne sıfatla bu yeri işgal ettiği araştırılmalıdır. Gereğince komşu apartman sakinlerinden bilgi alınmalı ve tüm deliller toplandıktan sonra sonucuna gidilmelidir. Uyuşmazlık konusu dönemde Çalışma Bakanlığı veya SSK müfettişlerince tutanak tutulup tutulmadığı herhangi bir soruşturma yapılıp yapılmadığı bu kadar uzun bir süre kaçak nasıl işçi çalıştırıldığının da araştırılması gerekirdi. Mahkemenin yeterli ve doyurucu olmayan bilgilere göre sonuca varması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir. Bu arada işçilik haklarına ilişkin dosyasının da taraf ve niteliği itibariyle farkıl olması göz önünde tutarak bu dava için kesin ve bağlayıcı niteliği bulunmadğı da göz önünde bulundurulmalıdır.
O halde davalı kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA 27.2.1997 tarihinde oybirliği ile karar verildi.