 |
T.C.
YARGITAY
21. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/110
Karar No : 1997/464
Tarih : 30.01.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, meslek hastalığı sonucu maluliyetinden doğan maddi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, 523.856.301 TL. maddi tazminatın yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından duruşmalı davacı vekilince de duruşmasız olarak temiz edilmesi üzerine ve Tetkik Hakimi B.Mustafa Şimşek tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan ve temyiz konusu hükme ilişkin dava, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hallerden hiçbirine uymadığından Yargıtay incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendler dışındaki temyiz itirazlarının reddi gerekir.
Davacı yönünden;
2 - Tarafların hal ve mevkiine, işverenin % 85 oranında kusurlu bulunmasına ve tazminatın miktarına göre, dava konusu olayda Borçlar Kanunu'nun 43. maddesinin öngördüğü koşulların oluşmadığı gözetilmeksizin anılan maddeye dayanılarak tazminattan indirim yapılması isabetsizdir.
3 - Davalının temyizine gelince;
Dava hukuksal nitelikte Kurumca karşılanmayan zararların karşılanmasına ilişkindir. Davacıya emekli olduğu tarihe kadar ödenen tüm gelirlerin sosyal yardım zammı olarak düşülmesi gerekirken bu miktarın noksan tutulması ve 12.11.1993-15.5.1994 tarihleri arasında ödenen sosyal yardım zamlarının düşülmemesi usul ve yasaya aykırıdır.
O halde, tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 30.1.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.