 |
T.C.
YARGITAY
21. Hukuk Dairesi
Esas No : 1996/743
Karar No : 1996/1579
Tarih : 19.3.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
3320/m.1
DAVA : Davacı, konut edindirme yardımından sorumlu olmadığının tesbiti ile ödemiş olduğu konut edindirme yardımının geri verilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi Bülent Mustafa Şimşek tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
KARAR : Dava konut edindirme yardımından sorumlu olmadığının tesbiti istemi ile ödemiş olduğu konut edindirme yardımının geri verilmesi istemine ilişkindir. Bu yönü ile davanın yasal dayanağı belirgin olarak 3320 Sayılı Yasanın 1-c maddesinin 3. fıkrasıdır. Anılan fıkrada 10 işçiden az işçi çalıştıran işverenlerden isteyenler işçilerini konut edindirme yardımından faydalandırabilirler hükmü öngörülmüştür. Somut olayda, davacı Belediyenin 10'dan az işçi çalıştırdığı ve işçilerini konut edindirme yardımından faydalandırmadığı, dosyadaki bilgi ve belgelerden açıkça anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca, işveren davalı Belediye'nin Konut edindirme yardımını ödemekle zorunlu olmadığı açık seçiktir.
Öte yandan, yasanın ilgili maddesinin açıklığı karşısında giderek madde ile Devlet Memurları Genel Tebliğinin çatışmasında bir genel hukuk kuralı olarak Yasanın ilgili maddesinin öncelikle uygulanması gerektiği söz götürmez.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiş.
O halde, davacının temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 19.3.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.
